ذکر و ثنا عز و بها سکان سفینه حمرا را لایق و سزاست که در قیوم اسما باسم اهل

ذکری لمن توجه الی الوجه کرتین و حضر لدی العرش مرتین فی هذا السجن العظیم لیفرح

سالکان طریق معبود و واصلان سبیل مقصود مقدس از حدوداتند و منزه از تعارفات

سبحان الذی ینزل ما یشاء بامره و یظهره مره علی هیئه روح ثم علی هیکل جسد ثم

سحر آمد به بسترم یار کی شوریده ز عشق وی دل افکار ای برایم فتاده بهر سوئی وی

شهد الله انه لا اله الا هو و ان شجره الاولیه قد نطقت علی غصن الله بالحق و

علیک البهاء یا مشرق الوفاء من لدی الله فاظر السماء اشهد بک تزینت مدینة العبودیة

قد حضر عبد من عباد الله بکتابکم و قراه لدی المظلوم سمعنا و اجبناک بما یحبه منه

قد سمعنا ندائک و اطلعنا بما ورد علیک لذا تموج بحر عنایه ربک العزیز العظیم

قل لک الحمد یا الهی و اله من فی السموات و الارض و لک الشکر یا سلطانی و سلطان

قلم اعلى دوستان خود را بکمال عنایت و شفقت ذکر میفرماید

لعمری یا فتح قبل اعظم قد ستر فیک نغمه لو نظهرها بتمامها لتنجذب منها العالمین

لله الحمد نافهای مشک معانی و بیان در هر حین و حان متضوع و مراسلات و مکاتبات

نار مشتعل و نور لائح آفتاب بیان از افق سماء معانی مشرق ولکن کل از او محجوب و

هذا کتاب من الله المهیمن القیوم الی الذینهم آمنوا بالله العزیز المحبوب و فیه یذکر

هذا کتاب من لدنا لمن قصد المقصود و توجه بوجهه الی وجه المعبود و قطع البر

هذا لوح قد انزله الله حینئذ بالحق و جعله حجه للعالمین و انه بنفسه لکتاب مبین

هذه ورقه من لدنا الی التی ایقنت بالله و سمعت ندآئه و عرفت نفسه و اقبلت الیه و

یا ارضی هل عرفت من یطیر باجنحه الانقطاع فی هوآء حب مالک الابداع و هل وجدت من

یا اسمی جمال علیک بهائی ورقه ضلع لدی العرش حاضر و از قبل اماء الله که در

یا افنانی قد قرء لدی العرش ما ارسلته الی اسمنا المهدی مره بعد مره و وجدنا

یا ایها السائر فی البلاد و الناظر الی شطر رحمه ربک مالک الایجاد ان استمع

یا ایها الناظر الی افقی و الشارب کاس بیانی من ید عطائی اسمع ندائی من شطر سجنی

یا کاظم علیک بهاء الله مع ندآء سدره منتهی و ارتفاع صیحه مابین ارض و سماء و