یا حبیب ان استمع ندآء المحبوب انه یذکرک فی هذا المقام المحمود طوبی لزآئر قصد مضاجع
یا عبد الحسین علیک بهاء الله الملک الحق المبین اسمع الندآء من سدره المنتهی
یا علی قبل اکبر جمیع عالم منتظر ظهور مالک قدم بوده اند بکمال نوحه و ندبه و عجز
یا ورقتی یا ام افنانی علیکم بهاء الله و عنایته و رحمته التی سبقت من فی
یوم یوم ظهور اعظم و جمیع اشیا بذکر دوست یکتا مسرور و حزم
اسم اگرچه مدل بموسومست ولکن این در رتبه خلق مشهود و اما حق مقدس از اسم و رسم
اشهد قلمی الاعلی و منظری الابهی و بیانی الاحلی و کل ما ینسب الی الله مالک
الحمد لله الذی اید عباده علی الاقبال الیه فی یوم فیه اعرض اکثر خلقه و
الحمد لله الذی تجلی بنور من انوار شمس المعانی التی اشرقت و لاحت من افق
الحمد لله الذی توحد بذاته لذاته و تقدس بنفسه لنفسه و تنزه بکینونته لکینونته و
الحمد لله الذی کشف عن وجه اسم من الاسماء سبحات الجلال اذا فزع کلمن فی الارض
الیوم باید کل لله ناطق باشند و الی الله ناظر چشم را از افق اعلی محروم ننمایند
ان یا ابا بصیر قم و انذر الذینهم کفروا بایات الرحمن و جعلوا انفسهم عن هذا الرضوان
ان یا امه الله قد حضر کتابک تلقاء الوجه و اطلعنا بما فیه نسئل الله بان یوفقک
ان یا ایها العبد الناظر الی الله ان استمع ندائی من حول العرش انه لا اله الا
ان یا جعفر اسمع ندائی عن جهه السجن ثم اجعل کلک اذنا لتسمع نغمات الاحلی عن
ان یا حرف الاولی هنیئا لک بما فزت
ان یا فتح الاعظم کن بکینونتک و حقیقتک و ذاتک سمعا لتسمع ما ینطق ربک العلی
ان یا محمد قبل مصطفی ان استمع الندآء من الافق الحمرآء بما ینطق سدره المنتهی
انشاء الله در جمیع احیان از انوار وجه رحمن مستنیر باشی و بافق امر ناظر علی
انشاء الله لم یزل و لایزال از کاس رحمت محبوب بیزوال بیاشامی و بذکر و ثنای حق مشغول
انوار تجلیات شمس معانی از افق نورانی بصورت این کلمات مشرق و لائحست ای
ای حکیم الهی انشاء الله بعنایات ربانی مسرور و فائز باشی ورقه از آنجناب لدی الوجه