الحمد لله الذی زین الطور بمکلمه و السدره بمغرسها و النار بمشعلها و اظهر ما

الحمد لله الذی طرز دیوان الکائنات بالقلم الذی سمی بالاعلی فی ملکوت الانشاء

الحمد لله الذی کشف الستار عن وجه الاسرار و اظهر الکنز المکنون المخزون باسمه

الهی الهی اشهد بظهورک و وحدانیتک و فردانیتک و بما نطق به لسان عظمتک قبل خلق

ان هذا کتاب من شجره العدل الی التی اصطفاها الله و نسبها الی نفسه ان اشهدی انه

ان یا احمد انا نحب ان نذکرک بذکر یستضییء به العالم و نرید ان نسقیک ماء الحیوان

ان یا حسین اسمع ندآء الحسین حین الذی بقی فریدا بین العباد و سجن مره بعد مره بما

ان یا عبد قبل کریم ان استمع ندآء الکریم اذ توجه الیک وجه القدم من هذا المنظر

ان یا قلم الاعلی ان اکتب علی الورقه البیضاء ما تنادیک به سدره المنتهی علی

انا نزلنا من سماء الامر ماء منیرا لتنبت من اراضی القلوب نبات الحکمه و البیان

انا نشهد بانک اقبلت الی الله و خرجت عن مقرک بامر من عنده و قطعت البر و البحر

انشاء الله لازال بعنایت محبوب بیزوال فائز باشی و به افق امر که مطلع انوار احکام است

اول نور اشرق و لاح و اول عرف تضوع و فاح علیک یا مطلع الفلاح و مظهر النجاح

ای شیخ ندای معنوی را از سدره ربانی بلسان پارسی بشنو تا از ندای خوش رحمان جان

باین بیان که مانند آفتاب جهان از افق آسمان اوامر الهی طالع و مشرق است ناظر

پس از حمد دانای پاک و رافع افلاک و طاهرکننده مقام خاک عرض میشود که این کره

تلک آیات الروح نزلت بالحق لعل الناس یستشعرون فی انفسهم ثم بایاته فی ایام الروح

تلک آیات الروح نزلت بالحق من عبد منیب لتسمع نغمات الامر و تکون من الذینهم

تلک آیات القدس قد نزلت من شطر البقا بقعه التی فیها ینادی الله باحسن صوت بدیع و

حمد حضرت قیومی را لایق و سزاست که بایادی عطا رحیق مختوم را بمفتاح اسم اعظم

حمد خدا را که بر الفت اولیا و محبتشان افزوده هر بوم ذکری بدیع و کلمه بدیعه

حمد مالک فضل و عطا را لایق و سزا که بکلمه مبارکه علیا بحر جود مواج و مشرق

در این حین که ساعت چهار از یوم پنجشنبه بیست و ششم شهر ذی الحجه الحرام است قصد

دوستان الهی را تکبیر میرسانیم و ببحر عنایت حق جل جلاله بشارت میدهیم ای اهل