حمد مالک وجود و سلطان غیب و شهود را لایق و سزا که ترا مزین فرمود باسمیکه

حمد مقتدیرا لایق و سزاست که از ماء عالم اجساد را تربیت نموده و حفظ

در این وقت که سنت الهی جدید و تازه گشت و حسین بقا از ارض با با جمعی صغیر

در باره جناب امین و توجه او بارض تا و از آنجا مع جمعی بانگلیس و یا تفلیس

ذکر الله من قلم الامر حینئذ قد کان بالحق مشهودا و منه جری علم ما کان و ما یکون

ذکر بدیع من العبد علی کل من فی السموات و الارض لیدخلن الکل فی قباب عز منیعا

ذکر من لدنا لمن اقبل الی مشرق آیات ربه المشفق الکریم و سمع الندآء اذ ارتفع

ذکر من لدنا لمن آمن بالله المهیمن القیوم قد حضر العبد الحاضر بکتابک و سمعه عرضه

ذکر من لدنا لمن حضر کتابه لدی الوجه فی هذا السجن الذی شهدت ذراته قد اتی

ذکر من لدنا لمن زین قلبه بطراز الایمان فی ایام ربه الرحمن لیوقن انه یذکر من

ذکر من لدی المظلوم لمن سمع و رای و اجاب مولی الوری اذ ارتفع الندآء بین الارض

ذکر من لدی المظلوم لمن فاز برحیق الوحی اذ فک ختمه باصبع اراده ربه المقتدر

روحی لحبک الفداء این عریضه محذوف المقدمه اصل مطالب خدمت آنحضرت معروض میشود

ساذج حمد و جوهر آن محبوبی را لایق و سزاست که بقدرت کامله خود بکلمه نطق

سبحان الذی انزل الایات و اظهر البینات علی شان عجز عن احصائهما من فی السموات

سبحانک اللهم یا الهی اسئلک بعظمتک التی منها استعظم کل شیء و بانوار وجهک

شهد الله انه لا اله الا هو و الذی اتی بالحق انه لسلطان الایات و مشرق الوحی لمن

فسبحان من خلق السموات بامره و نفخ فی الصور و احی به افئده الذین هم انقطعوا

فسبحانک اللهم یا الهی اشهد حینئذ و کل من یطوف فی حول عرشک الاعظم و سکان ملا

فسبحانک اللهم یا الهی ان هذا عبدک الذی اخذه حرارت حبک و جذبات عشقک و هبت علیه

قد جاء الامر عن غیب الهویه جهه الایمن من قلبی بان اذکر یا جمال القدم عبدک

قد جاء عید المولود و استقر علی العرش جمال الله المقتدر العزیز الودود طوبی لمن حضر

قد دمدم الرعد و ارتفع هزیز الاریاح و فالق الاصباح فی هذا الشتاء یامر قلمه

قد سمع الله ندآء الذینهم جادلوا فی امره و کفروا بایاته و اعرضوا عن حجه التی