یا محمد قبل باقر علیک بهاء الله و عنایته نامه عبد حاضر علیه بهائی و اسمی مهدی
یا محمد قبل علی عرایض ارض خاء بتوسط جناب اسد بساحت اقدس فائز
یا مریم علیک بهاء الله مالک القدم از سماء مشیت الهی طلب مغفرت نمودی انه غفرک و
یا معشر البشر قد فتح باب الکرم فی المنظر الاکبر توجهوا الیه بخضوع و اناب قد
یا ورقه السدره طوبی لک بما حرکتک نسمات رحمه ربک الرحمن و انقطعتک عن الاکوان و
یدع الله احبائه فیهناک و یذکرهم بایات الله القوی الغالب القدیر لیوقنن بفضل
یذکر المذکور من ذکر ربه اذ ظهر باسمه الذی به طویت السماء و اظلمت الشمس و
الحمد لله از قبل و بعد باثار قلم اعلی فائز گشتی قلم و لسان از ذکر اینمقام عاجز
الحمد لله الذی خلقنا و هدانا الی سواء الصراط و الصلوه و السلام علی هادی السبل
الحمد لله الذی فتح باب العرفان علی من فی الامکان و نطق بالکلمه العلیا اذا
الحمد لله الذی وصف نفسه بانه هو الاول و الاخر و الظاهر و الباطن و هو بکلشیء
الحمد لله القدمی بلا زوال و الابدی بلا انتقال الذی شهد لذاته بذاته انه لهو
الحمد لله دوبار هجرت نمودی در سبیل دوست یکتا و بآنچه مقصود بود فائز شدی این
امروز روزیست پیروز چه که عرف ظهور مکلم طور در آن متضوع طوبی از برای نفسیکه
امروز لئالی بحر بیان مقصود عالمیان بر هیئت کلمات در الواح از قلم اعلی ظاهر
ان استمع لما یوحی الیک عن یمین عرش ربک العلیم الحکیم ان اقبل بتمامک الی مولی
ان استمع ما یوحی الیک عن یمین العرش و انه خیر لک عما خلق بین السموات و
ان السماء باعلی الندآء تنادی و تقول قد اتی الموعود بسلطان غلب عوالم المعانی
ان المظلوم ینادیک و یبشرک بعنایه الله رب العالمین من هذا المقام الذی سمی مره بالافق الاعلی
ان یا احمد ان استمع ندآء الله من شطر القضا انه لا اله الا انا العزیز الحکیم
ان یا خلیلی فی الصحف و اسمی فی الکتب ان استمع ندآء الله من شاطی بحر القدم فی
ان یا ریحانه الذکر و روحانی اللقب ان استمعی ندآء الذی ارتفع عن جهه عرش ربک
ان یا عبد الناظر الی الوجه قد سمعنا ندائک و اطلعنا بما فی قلبک و صدرک ان اشکر
ان یا عبد ان اعرف قدر تلک الایام تالله مارات شبهها عیون الاولین و لن تر