الحمد لمالک البریه و الصلوه و السلام علی من لا نبی بعده و علی آله و اصحابه

الهی الهی اشکرک فی کل حال و احمدک فی جمیع الاحوال فی النعمه الحمد لک یا اله

الهی الهی قربک رجائی و عفوک املی و رضائک بغیتی و غفرانک منتهی مطلبی اسئلک

ان استمع ندائی عن یمین العرش مقر الذی جعله الله مطلع وحیه و مشرق الهامه و مظهر

ان استمع یا عبد ما یوحی الیک عن شطر القدس و لاتلتفت الی الذینهم کفروا و اشرکوا

ان الشمس ارادت ان ترسل الیک نورا من انوارها علی هیئته کلمات الله و نفحات

ان الوفاء قد ظهر فی هیکل الجلال علی احسن الجمال و خاطب من فی العالم و قال

ان یا ابوطالب اسمع ندآء ربک عن شطر البقاء ثم استمع لما یوحی الیک من هذه السدره

ان یا امتی لو تسمعی ما ورد علی لتبکی و تنوحی تالله قد ورد علی ما لاورد علی

ان یا عطاء الله قد اشرقت عطیه ربک من افق عطائه ان اقبل الیها بخضوع و اناب

ان یا علی قبل محمد ان استمع ما نزل من ملکوت البیان تالله به فاحت نفحه الرحمن

ان یا قلم الاعلی ذکر الذی هاجر الی الله و سافر الیه الی ان دخل بقعه الفردوس مقام

ان یا محمد اسمع ندآء المحبوب فی تلک الایام التی ورد فی بئر البغضا بما اکتسبت ایدی

ان یا نبیل قد حضر کتابک فی محضر ربک فی ایام فیها اضطربت المدینه و من حولها من

انشاء الله بعنایه الله فائز باشی و از قدح عرفان محبوب امکان مره بعد مره

انشاء الله در جوانی بذکر و ثنا و خدمت امر الهی فائز شوی دنیا بمثابه برق در مرورست

اول ذکر اشرق من افق ام الکتاب و اول نور لاح من افق الوجه فی الماب علیک یا

بلسان پارسی بیانات الهی ذکر میشود اگرچه لسان عربی احسن است ولکن گفتار

تلک آیات الله الملک العلیم الحکیم نزلت من جبروت ربکم الرحمن طوبی لمن اقبل

تلک آیات الله المهیمن القیوم نزلت بالحق لقوم یفقهون و یخاطب الله فیه کل من فی

تلک آیات نزلت حینئذ بالحق من جبروت عز بهیا و ینطق فی کل شیء بان افتح عیناک

جمیع اهل عالم از برای معرفت حق تعالی شانه و سلطانه خلق شده اند و جمیع

جمیع را امر بحکمت نمودیم و از ما تضطرب به النفوس نهی فرمودیم لذا بر کل لازم

حس اوحی الی القلم من افق لسان القدم ان اکتب علی اللوح اننی انا الله لا اله