ان یا عبد اسمع ندائی و لاتکن من الذینهم اضطربوا فی الامر و کانوا من الخاسرین اوصیک

ان یا عبد المتعارج الی الله فاعلم قد ارسلنا الیک ما فاحت نفحاتها و وجد عرفها

ان یا علی قد کنا شهدآء علی الذین یشاورون فی امرک و منهم من قال انه کفر بالله

ان یا قلم الامر ان اذکر من اقبل الی المنظر الاکبر لتجذبه نفحات الایات الی

ان یا کمال ان استمع ما ینادیک به مطلع الاسماء من هذا الافق الاعلی انه لا اله

ان یا محمد قبل تقی ان استمع الندا من شطر الکبریاء یمین البقعه النورآء من

ان یا محمود ان احمد ربک فی آنا اللیل و اطراف النهار و قدس وجهک لربک و کن فی

انا نذکر من اقبل الی الوجه بما جعله الله رحیق العرفان لمن فی الامکان و آیه

انشاء الله در کل اوان بذکر محبوب یکتا مشغول باشید و رحیق عرفان را باعانت اسم

ای علی الیوم لسان الله در کلشی ناطق ولکن ذی سمعی مشهود نه تا ادراک نماید و

ای علی بشنو جوابهای سوالات خود را که از قلم الله جاری میگردد و اما ما سئلت فی

این مظلوم از شطر سجن ندا مینماید و کل را لوجه الله بافق اعلی دعوت میفرماید

این نامه ایست از مظلوم بیکی از عبادی که بشطر اقدس توجه نمود و از ید فضل

تلک آیات الروح نزلت علی قلم البقا من لدی الله العلی الحکیم و فیها ما تطیر به افئده

تلک آیات الله الملک المقتدر العزیز الوهاب قد نزلت من سماء الوحی لمن آمن بالله

تلک آیات الله قد نزلت بالحق من سماء عز رفیع و تدع الناس الی عرفان نفسه العلی

تلک ورقه القدس فصلت آیاتها بالفطره الخالص و یلقی الذکر و الهدی الا بذکر الله

جناب افنان علیه سلام الرحمن مکرر بحضور فائز لله الحمد نزد مظلوم مذکورند و

چندی قبل در مکتوب عبد حاضر از قلم اعلی ذکر شما جاری و نازل انشاء الله رحیق

حبذا من قام علی اصلاح العالم متمسکا بمصباح به اشرقت الارض و السماء و الصلوه

حمد مالک ملک و ملکوت را سزا که بکلمه علیا ارض و سما را بطراز هستی مزین فرمود

حمد محبوب عالم را که بکلمه علیا جواهر امم را اخذ نمود و بانوار آفتاب ظهور

حمد مقدس از بیان مقصود امکانرا لایق و سزاست که افئده مخلصین و موحدین

حمد مقصود عالمیان را که عباد خود را موفق فرمود بعرفانش و هدایت نمود بصراطش و