یا ورقتی علیک بهائی و عنایتی لازال در ساحت مظلوم مذکور بوده و هستی حمد کن
یا ورقتی یا امتی علیک بهائی لله الحمد موید شدی بر اقبال و اقرار و اعتراف
یشهد لسانی و قلبی و قلمی و جوارحی بوحدانیه الله و فردانیته و بانه هو المقتدر
یعزیکم الله بفضل من عنده انه لهو المعزی العلیم الحکیم لا تحزن فی ابیک انه صعد الی الله
یوم یوم قیام است و جمال قدم بر عرش اعظم مستوی نور مشرق نار مشتعل بحر مواج هوا
از قبل بذکر حق جله جلاله فائز گشتی و حال ابن اسمی اصدق علیهما بهائی و
اصبحنا الیوم فی انوار نیر عنایه الله رب العالمین قد نطقت الاشیاء من ارتفاع
اگر شمس جهانی اشراق انوار بهجتت کو و اگر قمر رضوانی ابتهاج ضیاء اسرار قدست
الحمد لله افق عالم بافتاب اسم اعظم منور است و بوی خوش قمیص مابین عباد منتشر و
الحمد لله الذی ارسل الحبیب برایات الایات و جعله من عنده مبشرا لیبشر الکل بفضله و رحمته التی سبقت الارض و السماء هو الذی
الحمد لله الذی انزل ایاته و اظهر بیناته و ارسل الرسل و انزل الکتب لهدایة خلقه
الحمد لله الذی نطق بما عجز عن عرفانه الخادم و سمع ندآء المخلصین و اجاب بما
الحمد لله بعنایت اسم قیوم از رحیق مختوم آشامیدید و بعرفان الله که سبب و علت
الحمد لله بعنایت ربانی در شاطی دریای علم لدنی وارد شدی و باشراقات انوار آفتاب
الحمد لله بفضل و رحمت الهی بشاطی بحر اعظم وارد شدی و تلقاء عرش حاضر این فضل
الحمد لله در سنین متوالیات از سحاب رحمت رحمانیه امطار فیوضات نامتناهیه بر
امروز باید نفوسیکه باسم حق ظاهرند و بافقش ناظر بطراز اخلاق روحانیه مزین باشند تا
امروز روز کلمه مبارکه کل شیئ احصیناه کتاباست یا اسمعیل
امروز نار سدره رحمانیه مشتعل و نور احدیه از افق اراده ربانیه مشرق و لائح نیکوست
ان یا ابوطالب اسمع ندآء المطلوب ثم اعمل بما ینصحک به و انه لایامرک الا بما هو
ان یا حسین تزور الحسین و تقتل الحسین یا ایها الغافل المرتاب انا اردنا حضورک
ان یا صباغ العما صبغ الممکنات من هذا الصبغ الذی ظهر فی الافاق لعل یصبغن بصبغ الله
ان یا عبد الناظر الی الوجه ان استمع الندآء من مطلع العظمه و الکبریاء انه لا اله الا انا