حمد مالک ممالک عدل و فضل را لایق و سزاست که بکلمه علیا مظاهر این دو را از

حمد مقدس از ذکر کائنات و منزه از وصف ممکنات حضرت مقصود را لایق و سزاست

حمد مقدس از ذکر کائنات و وصف ممکنات منزل آیاتی را لایق و سزاست که بکلمه

حمد و ثنا مطلع نور احدیه را لایق و سزاست که قوه ناطقه بخشید و بان عوالم ذکر

در اول یوم ظهور دیباج کتاب وجود بکلمه مبارکه لا انساب بینکم مزین در آن یوم

ذکر الله عبده جواد لیستبشر بذکره و ان ذکره ایاه لخیر له عما خلق فی السموات و

ذکر الله عبده لیستبشر بذکره ایاه و ینقطع عن العالمین جمیعا و یتوجه بقلبه الی

ذکر رحمه ربک عبده علیا لیستقیمه علی الامر و یقربه الی شاطی قدس منیعا ان یا

ذکر کلمه من لدی الغلام الی الذی آمن بالله العزیز الوهاب لیاخذها بقوه من لدنا

ذکر من لدنا الی الورقه التی نطقت علی سدره العرفان بما نطقت الورقاء علی

ذکر من لدنا للتی اقبلت و سمعت و قالت لبیک یا مالک القدم و لبیک یا مقصود من فی

ذکر من لدنا لمن اقبل الی الله الفرد الخبیر و شهد بما نطق لسان العظمه الملک

ذکر من لدنا لمن انجذب بایات الله و اقبل الی افقه اذ کان الناس فی اعراض مبین

ذکر من لدنا لمن تنور بانوار شمس اللقاء و شرب من بحر الوصال اذ کان النیر الاعظم

ذکر من لدنا لمن توجه الی مشرق الوحی و قطع السبیل الی ان ورد وادی النبیل

ذکر من لدنا لمن حضر کتابه لدی المظلوم فی هذا السجن المتین لیوقن بانه هو الله

ذکر من لدنا لمن سرع الی الله ثم حیرته اعمال الذین بعدوا عن الهدی بما اتبعوا الهوی الا

ذکر من لدنا لمن طار بذکر هذا الذکر فی هوآء الذی تطیر فیه طیور الفردوس و تمر

ذکر من لدنا لمن فاز باصغاء الندآء اذا ارتفع بین الوری و شهد بما شهد به القلم الاعلی

ذکر من لدنا لمن فاز بانوار الایمان اذ اتی الرحمن بملکوته الممتنع المنیع الذی

ذکر من لدی المذکور لمن آمن بالله اذ اعرض عنه العباد لیفرح و یکون من الشاکرین

ذکر من لدی المظلوم لمن آمن بالله المهیمن القیوم قد اتی الیوم و نادی المناد من

ذکری عبدی الذی اقبل الی قبله الوفاء و وفی بمیثاق ربه العزیز المنان لیلهمه

ذکری لمن اقبل الی الله و استضاء من الانوار التی اشرقت من افق اراده ربه