قد اشرقت الانوار و ظهرت الاسرار و نزلت الایات ولکن الناس فی حجاب مبین قد طلع الکنز

قد تجلی الرحمن علیک یا ایها المقبل الی الله العزیز الحکیم بهذا اللوح الذی به

قد توجه الیک وجه القدم من هذا المنظر الکریم قد اراد العبد الحاضر لدی العرش

قد جاء الوعد و اتی الموعود من افق الاقتدار بسلطان مبین قد ظهر ما کان مسطورا

قد حضر تلقاء الوجه کتابک و قرئه هذا الغلام الذی سجن بما دعا الناس الی الله

قد حضر کتابک تلقاء الوجه فی السجن و کان مزینا صدره بالکلمه التی اجبناها فی

قد حضر کتابک لدی الوجه و توجه الیه لحاظ ربک المقتدر العزیز المنان و وجدنا منه

قد حضر لدی المظلوم کتابک و عرضه العبد الحاضر لدی الوجه سمعنا و اجبناک بهذا

قد خرج بیضاء القدم عن حبیب القدس و استضاء منه اهل الفردوس ثم اهل سرادق المجد

قد سمع المظلوم ندائک و ینادیک بندآئه الاحلی بین الارض و السماء و یقول یا

قد سمعنا ندائک و راینا توجهک و اقبالک و اشتعالک فی هجر مولیک انا ذکرناک من

قد شهدت کتب الله لهذا المظلوم الذی قبل الباساء و الضرآء فی سبیل الله رب العالمین

قد صاحت الحصاه فی ذکر هذا الذکر الحکیم و نادی کلشیء اذ نادت الورقاء الملک

قد فاض بحر العلم و غاض غدیر الوهم اذ انار افق الیقین باسمی العظیم ان الذین توجهوا

قد قرء کتابک لدی العرش سمعناه باذن العنایه و اجبناک بهذا اللوح الذی لاح من

قد نزلت الایات و ظهرت البینات و الامر فی مقام کریم ینادی السحاب

قل ان طیر البقا قد طار الی جبروت العالین قل ان نسیم الرضوان قد رجع الی مدینه

قل قد ارتفع غمام الله حینئذ بالحق و احاط الممکنات بسلطان الذی کان علی العالمین

قلم اعلی در این حین اراده نموده یکی از عباد را ذکر نماید تا بفضل و عنایت و

قلم اعلی در کل احیان از کل مکان را بشطر رحمن دعوت مینماید و لکن

قلم اعلی در کل احیان من فی الامکان را بحق دعوت نموده و لکن بعضی غافل

قلم الامر من عرش القدم علی بقعه الحمرآء من السدره المنتهی ینادی انه لا اله

قلم بیان باذن رحمن در دریای معانی سیر نمود و چون باراده سلطان حقیقی بیرون آمد

قلم رحمن قاصدان یمن عرفان را ببدایع اذکار خود متذکر میدارد که شاید کل از