الحمد لله الذی اظهر من مشرق التجرید شمس التفرید و القی لوامع انوار ها علی مرایا

الحمد لله الذی تفرد بالجلال و توحد بالقدرة و العظمة و الجمال و تقدس بساذج کینونته عن

الحمد لمن نطق بعد تقدیسه عن اللسان و علم بعد تنزیهه عن البیان انه لهو الذی

بحور حمد و شکر و سماء ذکر و ثنا حزب الله را لایق و سزا که قباع و نباح و مواء

حمد مقدس از ذکر و بیان بساط امنع اقدس حضرت مقصودیرا سزاست که عالم را بکلمه

حمد و ثنای مقدس از عرفان اهل انشاء مالک اشیاء را لایق و سزا که رغما للمعرضین

حمدا لمن لایوصف بحمد الکائنات و ثناء لمن لایثنی بثناء الممکنات ذکرا لمن خضعت

روحی لحبکم الفدآء دستخط آنمحبوب دل و جان رسید و در ملکوت بیان عرض شد فرمودند

کتاب الله الاعظم ینطق و یقول یا ملا الارض اتقوا الله و لا تتبعوا اوهام الذین انکروا

یشهد الخادم انه لا اله الا هو و الذی اتی بالحق انه هو الذی لا یعرف بالاوصاف و

ستایش بیقیاس ذات بی مثالیرا سزاست که شمس توحید را از افق تجرید ظاهر فرمود و

قد امرت بالاختصار فیما ارسل الی الاخیار من لدی الله العزیز المختار لذا اظهار

کتاب انزله الرحمن لمن فی الامکان لیجذبهم البیان الی افق اشرق منه نیر الظهور

یا آقا بابا علیک بهاء الله الابهی هل تعلم من ینادیک قلم الله الاعلی و هل

یا جلال ندای غنی متعال را بسمع فطرت بشنو و بخدمت قیام نما امروز بر وجه آفتاب

یشهد الخادم بما شهد مقصود العالم لنفسه بنفسه انه لا اله الا هو لم یزل کان

للّه الحمد بما ابتسم ثغر الاطمینان و ظهر لؤلؤ عرفان جمال الرّحمن عن صدف الایقان

حمد حضرت مقصودی را لایق و سزاست که بیک اشراق آفاق نفاق را بنور توحید و اتفاق

یا ابناء الخلیل ان استمعوا ندآء ربکم الجلیل انه یذکرکم بما اقبلتم الیه اذ

یا رجبعلی قد اتی الوعد و القیوم ینادی بین القوم فی هذا الیوم الذی فیه طافت

ای کریم انشاء الله بعنایت کریم در ظل سدره رب العالمین مستریح باشی و بفیوضات

حمد مقدس از اوهام و ظنون و ذکر و بیان ساحت عز امنع اقدس مقصود عالمیان را لایق

ذکر الله علی هیئه النار فی هیکل النور من سدره الانسان باذن الرحمن قد کان فی قطب

ساذج حمد و جوهر آن ساحت امنع اقدس حضرت قیومی را لایق و سزاست که بکلمه علیا