شهد مالک القدم لهذا القلم بانه نطق قبل خلق العالم و ظهور الامم انه لا اله الا
شهدت الذرات لمنزل الایات و الکائنات لمظهر البینات و نری القوم فی هذا یوم صرعی الا
صبح صباح احدیت از مشرق جان طالع گشت و انوار سناء سینای صمدیت از مطلع امکان
طوبی لک یا امتی بما خرقت الاحجاب و عرفت ربک العزیز الوهاب الذی سجن فی اخرب
طوبی لمن قام علی امر الله و استقام اذ ارتفع ضوضاء الذین کفروا بالله رب
طوبی لمن وجد حلاوه الندآء الذی ارتفع من شطر الکبریاء و عمل ما امر به من
عالم کتابیست مبین در هر حین بر زوال خود گواهی داده و میدهد بلکه مینماید از
عبد حاضر امام وجه حاضر نامه شما را تمام ذکر نمود و بشرف اصغا فائز گشت لله
عرف محبت الهی از مکتوبت متضوع لله الحمد بعنایتی فائز شدی که اکثر علمای ارض
عریضه ات رسید در هنگامیکه مالک انام در قصریکه در سجن اعظم واقع است مشی
فجر عید است و نبید توحید در افئده اهل تجرید در جوش نعیم از برای نفوسی که
فسبحان الذی نزل الایات بالحق و فیها ما یفتح ابواب الفردوس و تهب نسائم الفضل
فسبحانک اللهم یا الهی انت الذی لن تعد کنت علی عرش عظمتک فی علو الرفعه و
فسبحانک اللهم یا الهی تری مقری بین یدیک و مسکنی فی بلادک بحیث لم اجد سواک
فسبحانک اللهم یا الهی و سیدی و مولائی و معتمدی و رجائی و کهفی و ضیائی
قد اتی المیقات و اتی الله بسلطان مبین یا ملاء الارض اتقوا الله انه ظهر و اظهر ما اراد
قد اتی یوم الله و القوم لا یفقهون قد اشرق نیر الظهور من افق
قد اجتمع الروس علی ضرنا و انها تحت اقدامنا ولکنهم لایشعرون قد انکر العلماء
قد اخبرناکم من قبل فی الالواح بما یقضی من لدن علیم حکیم انه قضی بالحق و نحن
قد اخرجنا الغافلون من ارض السر بظلم مبین الی ان بلغنا الی شاطی البحر و رکبنا
قد ارتفع الندآء من هذا المنظر الکریم به ارتفع ندآء الاشیاء کلها ولکن القوم
قد ارتفع حنین الاشیاء بما ورد علی اهل البهاء فی ارض یا ان علیا قد اقبل الی
قد ارتفعت نغمات الله فی هذا الفردوس الذی کان باسمه معروفا قل ان الفردوس قد
قد اردنا ان نذکر من سمع ندآء الله لیقوم علی ما ینبغی لهذا الیوم البدیع و یذکر مولاه