ای مقبل باین کلمه علیا که بمثابه نیر اعظم است از برای افق سماء معانی ناظر باش

ای ورقه مستقره نفحه ربانیه از مکمن ظهور نور احدیه بتو توجه نموده و هیکل قدم

ایام ایام رحمن و سراج عنایت در قطب امکان مشتعل و منیر مبارک نفسیکه باین سراج وهاج

این انت یا ایها السائر فی البلاد این انت یا ایها الذاکر باسمی بین العباد

این ایام مهاجر الی الله وارد و در ساحت مظلوم ذکر شما را نمود و این لوح از

این کتابیست از مظلوم آفاق بیکی از دوستانش که از مقام خود هجرت نموده تا آنکه

این مظلوم در جمیع احوال اولیای حق را ذکر مینماید و باعمال طیبه و اخلاق مرضیه

این نامه ایست از مظلوم عالم بیکی از دوستان تا عرف نامه او را بمطلع نور احدیه

اینست آنچه از مشرق بیان رحمانی اشراق فرمود بیانه عز بیانه ای رفیع اقرار بر

آسمان عنایت رحمن مرتفع آفتاب بیان مشرق و انوار وجه ظاهر آیات نازل و بینات

آفتاب ظهور از افق اراده مالک یوم نشور مشرق و لائح و دریای رحمت امام وجوه

بشنو ندای دوست یکتا را اگر توجه نمائی در هر عالمی از عوالم الهی که باشی باین

بشنو ندای مظلوم آفاق را که از شطر سجن مرتفعست آن رفته باز آمد و آن لؤلؤ

بعضی از احزاب عالم همت بر آن گماشته اند که بلسانهای مخصوصه خود تکلم نمایند و

بعنایت مالک اسما بمقام اعلی الاعلی که لقای حضرت دوست است فائز گشتی و نفحات

بنویس بجناب مهدی انا انطقنا النبیل قبل علی فی صغره لیشهدن الناس قدرتی و

تالله قد اتی الیوم و القوم لا یشعرون انا انزلنا الآیات و اظهرنا البینات و الناس اکثرهم

تبارک الذی بیده ملکوت ملک السموات و الارضین و انه لهو المقتدر علی ما یشاء و

تبارک الذی قدر للمقربین من کاوس بلاء عظیم ثم اشتری عن المومنین انفسهم بلقاء اسم

تری یا الهی محبوب الامکان بین ایدی المحتجبین و المظلوم بین ایدی الظالمین قد

تعالی تعالی من قام امام الوجوه و نطق بما یقرب العباد الی الفرد الخبیر

جمیع اشیا الیوم بتسبیح و تحمید مالک اسما ناطق و ذاکرند و مع ذلک عباد غافل

جمیع عالم از برای عرفان این یوم مبارک خلق شده اند و از عدم بوجود آمده اینست

ح س نشهد ان عینک فازت بما خلقت له و اذنک سمعت ندآء المظلوم فی هذا السجن العظیم