قد کنا مستقرا علی العرش اذا اتت طیر و طافت حول العرش باجنحه رقم علیها من قلم
قد لاح الافق الاعلی من نیر البیان اذ استوی مکلم الطور علی عرش الظهور طوبی لمن
قد نری الجبال تطیر من آیات ربها المتعال و الاشجار تحرک من نفحات الله ولکن
قد نری الملکوت انه ینطق و یقول یا اهل الجبروت تالله قد اتی مالک الملوک بسلطان
قد نزل الکتاب و اتی الوهاب اذا راینا اهل الحجاب فی ولج و اضطراب قد هرعوا الی
قد نزلت الایات علی شان لایحصیها الا الله المحصی العلیم و تفرقت فی البلاد
قد نزلت آیات الله المقتدر العلیم الحکیم و ظهر ما کان مکنونا فی العلم و مخزونا
قد هبت نسمه الرحمن من شطر السجن و تموج بحر البیان بهذا الاسم العظیم طوبی لمن وجد
قل الهی الهی اسئلک ببحر کرمک و شمس عطائک و سماء جودک بان تقدر لعبادک ما
کتاب انزله المظلوم فی یوم فیه اعترض علیه من کفر بالله المهیمن القیوم ان الذی... قل ان حاکم عکآء قد حکم علی الله فاطر السمآء و انا امددناه ثم اخذناه بغتةً انه لهو المقتدر
قل سبحانک اللهم یا الهی انا عبدک و ابن عبدک و قد خرجت من وطنی حبا لجمالک و
قل سبحانک یا مالک الانام و ملیک الایام اسئلک بهذا الیوم الذی جعلته منیرا
قل یا الهی و محبوبی و مقصودی و غایه املی و رجائی اسئلک بالاسم الذی به ماج بحر
قلم اعلی در کل احیان شهادت میدهد بر اینکه اوست یکتا خداوند بیمانند لم یزل و لایزال
کتاب اعظم میفرماید یوم یوم الله است و فیوضات لایتناهی الهی از ابر رحمت جاری و
کتاب الاسماء قد نزل بالحق من لدی الله مالک یوم المعاد و وصینا فیه کل اسم من
کتاب الله ظهر بالحق و شهد بما شهد المظلوم فی مقامه الکریم و یقول ان الصداقة هی شمس
کتاب انزلناه بالحق و جعلناه آیه من لدنا لمن فی السموات و الارض لا اله الا هو
کتاب انزلناه بالحق و جعلناه تذکره للعالمین انه لنفحه الرحمن بین الامکان و آیه
کتاب انزله الرحمن بالحق و انه لکتاب مبین ینطق بالحق انه لا اله الا انا الغفور الکریم
کتاب انزله الرحمن لمن اقبل الی الافق الاعلی و سمع ما نطق به لسان العظمه انه
کتاب انزله الرحمن هدی و رحمة لمن علی الارض طوبی لقوم یفقهون انه ینطق فی کل
کتاب انزله الرحمن و فیه یبشر من فی الامکان الی هذا الظهور الذی کان موعودا
کتاب انزله المظلوم لمن اقبل الی الله المهیمن القیوم فی یوم فیه اضطربت ارکان العالم