الحمد لله الذی خلق الکل بکلمه واحده و جمعهم فی صقع واحد ثم ظهر الندآء من

الحمد لله الذی عزز احبائه بالبلاء و رفع قدرهم بظهورات القضاء فی ملکوت الانشاء

ان یا ایها السائل فاعلم بان حضر بین یدینا کتاب من الذی اشتعل بنار الله و وجدنا فیه

این ساعت که یکساعت و بیست دقیقه از لیل پنجشنبه ۲۲ شهر ذی الحجه الحرامست از

فسبحان الذی نزل الایات من قبل الذی لا قبل له و ینزل کیف یشاء بامره و انه لهو المقتدر

لله الحمد توفیق الهی رسیده و تاییدش اظهر از نور در هر حین نیر عنایتش در ظهور

هذا کتاب من نقطه الاولی الی الذی آمن بالله و سافر الی شطر السجن الی ان دخل

یا ایها المتوجه الی الافق الابهی و المعروف لدی العرش بثناء الله مالک الاسماء و

یا حسین کاد القلم ینوح لان ید الاقتدار تحرکه فی العشی و الاشراق و فی البکور و

حمد مقدس از ذکر عالمیان ساحت امنع اقدس حضرت مقصودیرا سزاست که تمامیت هر

هذا یوم فیه ماج بحر البیان امام وجوه الادیان و نطقت السدره المبارکه بین البریه

الحمد لمن اظهر بالیراعة و البنان اسرار الحکمة و البیان و اضا فی ظلمات المداد

ان یا فتنه البقا فانتظری فتنه الله المهیمن القیوم بانها سیاتیکم بالحق فها قد

ای خلیل انشاء الله از نار اعراض مظاهر نمرودیه محفوظ مانی و در کل اعصار بثناء

الحمد لله الخالق الباری المصور المحیی الممیت الذی ما اتخذ لنفسه شبیها و لا

لسان صدق در اول نامه باینکلمه ناطق ای مونس جان کجائی فی الحقیقه ناری اعظم از

یا جواد ان استمع ما یغرد به عندلیب الحزن علی غصن الهم بما اکتسبت ایدی الظالمین

الحمد لله مظهر جواهر العلم و العرفان بالایات الالهیه الصمدیه و مطرز قلوب اهل

حمد مقدس از ذکر و بیان و منزه از ادراک اهل امکان مقصود عالمیان را لایق و سزاست

قد شهد التقدیس بانه لم یزل کان مقدسا عن التقدیس و عن کل ذکر تنطق به السن

الحمد لله الذی عزز افنانه بعز لایبدله نعاق العلماء و لا ضوضاء الامراء و

ان یا قلم الاعلی ذکر الذی اراد وجه ربه الرحمن فی تلک الایام لیطیر بجناحین

ای پسر عم حمد کن خدا را که این نسبت کبری قطع نشد و سبقت گرفتی از جمیع

حمد بیحد طراز بساط مقدس لایزالی را سزاست که لم یزل و لایزال آفتاب قدس طلعت خویش بر افئده ساکنان رفرف لاهوت تابان داشته و شمس قمیص وجهه خود را بر ارواح سالکان طمطام جبروت رخشان گردانیده