قلم اعلی لازال بر اسم احبای خود متحرک و جاری و آنی از فیوضات لابدایات خود

هذا کتاب یجد منه الاشجار عرف الربیع و الابناء رآئحه الاب المشفق الکریم

شهد الخادم بما شهد الله و اعترف بما اعترف به القلم الاعلی قبل خلق الاشیاء انه

ان یا اهل البقا فی الملا الاعلی اسمعوا ندآء الله عن هذا النسیم المتحرک فی هذا الهواء

الحمد لله الذی تفرد بالعظمه و القدره و الجمال و توحد بالعزه و القوه و الجلال و

الحمد لله الذی اظهر الوجه بعد فناء الاشیاء و هز ملکوت الاسماء باهتزاز قلمه

یا جوان روحانی علیک بهاء الله الابدی نامه شما در ساحت عز احدیه بشرف اصغاء

الله لا اله الا هو الذی ینطق فیکل شیء انه لا اله الا هو له العزه و الجلال

حمد مقدس از ذکر و اصغا مالک اسما را لایق و سزاست که از آفتاب آسمان علم عالم

تلک آیات الله قد نزلت حینئذ عن قطب البقاء مقام الذی یطوفن فی حوله اهل سرادق

حمد مقدس از ذکر خادم و ذکر ممکنات بساط امنع اقدس حضرت مقصودیرا لایق که

مکتوب آنجناب بمنظر اکبر وارد و از قمیص کلماتش نفحات حب مالک اسما و صفات

تلک آیات الله قد نزلت بالحق من جبروت البقاء و جعلها الله حجه من عنده و

حمد محبوب امکان و مقصود عالمیان را لایق و سزا است که اولیای خود را موید فرمود

لعمرک یا محبوب ذاتی و المذکور فی قلبی اگر کینونت شکر بصد هزار لسان ظاهر شود

سبحانک اللهم یا الهی کیف یتحرک القلم و یجری المداد بعد ما انقطعت نسائم

شهد اهل الملکوت قد اتی مالک الجبروت بسلطان لایقوم معه ما یشهد و یری انه لهو

ای سلمان از شهر جان بنسایم قدس رحمن بر اهل اکوان و امکان مرور نما

حمد و ثنا مقصود عالمیان را سزاست که بسیف بیان امکان را تصرف فرمود

له الفضل و الجود و له العنایه و العطاء یعطی و یمنع انه هو المقتدر ما یشاء لا

سوال از عید اعظم جواب اول عید عصر ۱۳ ماه دوم از اشهر بیان است یوم اول و تاسع

الحمد لله الشکر لاولیائه و الثناء لاصفیائه الذین مابدلوا نعمته و قاموا علی خدمته و انفقوا

فسبحان الذی نزل الایات بالحق و ینزل بامره کیف یشاء لا اله الا هو العزیز

الحمد لله الذی نطق بکلمه فی العالم و اختلفت الاحزاب فی معناها منهم من عرف