هذا کتاب نزل بالحق و یذکر فیه عبد الذی نسبه الله الی خادمه لیشکر ربه و ینقطع

هذا کتاب ینطق بالحق و یذکر الناس فی هذا الیوم الذی فیه ینادی عندلیب العراق بندآء

هذا کوثر الحیوان قد جری من قلم الرحمن طوبی لمن شرب منه و کان من الفائزین قل

هر قلبی قابل ودیعه حب الهیه نبوده و نخواهد بود چنانچه هر ارضی لایق انبات

هو المنادی بین الارض و السماء و هو الظاهر بالاسم الاعظم فی العالم اسئل بک یا

و ان رأیت الهآء قل اف لک و بما اکتسبت فی ایام الله تالله هذه لأیام وعدتم بها فی الألواح

و اینکه از اشیائی که در طریق یافت شود سؤال شده بود حکم الله آنکه اگر در مدن و قری یافت

و هذه لورقه یحرک کما طور ورقه الروح علی اغصان شجره مبین و اذا تهب علیها

واجب را حادث وصف نداند بیچون از اذکار عالم چند و چون مقدس و مبری است لم یرفعه

وجهه محبوب مکشوف و طلعه محمود عری و مشهود تا مرایای امکان از غیب هستی بعالم

وردنا و انزلنا ما تضوع منه عرف الذکر و البیان من لدی الرحمن طوبی لمن وجد

ورقه علیا مهد علیا انشاءالله بصحت فائز شود و بنور عنایت و الطاف حق مزین

یا ابن افنانی یا ایها الناطق باسمی و الساکن فی جواری و الشارب رحیق بیانی قد

یا احبائی لاتحزنوا عما ترونه الیوم سوف تنقرض دوله البغاه و المتکبرین و عز

یا احمد الیوم ظهر الامر المبرم من لدن مالک الامم و مزین العالم انه یهدی الکل

یا احمد علیک بهائی و عنایتی غصن اکبر حاضر و بکمال محبت ذکرت را نمود ما هم در

یا اسد قد ذکرناک مره بعد مره و هذه مره اخری ان اشکر مالک الوری و مولی الاخره

یا اسکندر علیک بهائی و عنایتی عالم را دخان تیره جهل و نادانی احاطه نموده جمیع

یا اسمعیل علیک بهاء ربک الجلیل انه ذکرک فی هذا الحین بایات انجذبت بها حقائق

یا افنانی علیک بهائی و عنایتی نسئل الله ان یرفعک باسمه و یفتح علی وجهک باب

یا افنانی قد حضر العبد الحاضر بکتاب ارسلته الی اسمنا المهدی و قرء ما نادیت به الله

یا افنانی قد شهد لسان العظمه انه لا اله الا هو له الملک و الملکوت یفعل ما یشاء

یا اله العالم و مقصود الامم اسئلک بالاسم الذی به فتح باب فضلک علی من فی سمائک

یا الهی الرحمن و المقتدر علی الامکان اسئلک بنفسک بان تحفظ السلطان و تخلصه عما