حمد مقدس از الفاظ و معانی ساحت اقدس ارفع امنع محبوبی را لایق و سزاست که بکلمه

حمد مقدس از ذکر و بیان ساحت امنع اقدس حضرت مقصودی را لایق و سزاست که از قلم

حمد و ثنا حضرت قوی قادریرا لایق و سزا که در بحبوحه بلایاء مابین ایادی اعدا

شهد الله انه لا اله الا هو و الذی ینطق الیوم بین القوم انه هو مالک ملکوت

فی اول القول یسئل الخادم ربه بان یجعل مقامکم فی الاستانه حصنا متینا و یحفظکم

یا اسمی علیک بهائی و عنایتی نامه جناب فرج الله علیه بهائی که بانجناب نوشته

یشهد الخادم انه لا اله الا هو اقرارا بوحدانیته و اعترافا بفردانیته و ایقانا

الحمد لله الذی انزل الایات و اظهر البینات و انطق القلم الاعلی بین الارض و

ان یا اسمی المهدی قد حضر کتابک الذی ارسلته الی عبدی الذی کان حاضرا عند عرشی

ان یا کمال اسمع ندآء هذا الجمال الذی ابتلی بین ایدی المشرکین و لن یجد لنفسه من

این ایام مختصر از مطول اختیار شده لفظ موجز با معنی از یک دفتر مکتوبات نزد

حمد خداوند یکتا را لایق و سزاوار که در هر یوم بکلمه علیا وحدها وصل مینماید و

حمد مقدس از حدود زمان و مکان و منزه از ذکر امکان و لامکان محبوبی را لایق و

حمد مقصودی را لایق و سزاست که باصبع اراده اش افلاک ملکوت بیان متحرک و بکلمه

حمد مقصودی را لایق و سزاست که قلوب قاصدین از اول لا اول الی آخر لا آخر باو

ذکر من لدنا لمن توجه الی الوجه و فاز بما کان مرقوما من القلم و مسطورا فی

روحی لحبک الفداء نامه مبارکه رفیعه منیعه که مطلع بهجت ابدیه و مسرت لایحصیه بود

شاربان سلسبیل محبت و سالکان بادیه مودت را متذکریم بکلماتیکه قلوب صافیه را

شهد الله انه لا اله الا هو و الذی اتی بالحق انه هو مولی العالم و الاسم الاعظم الذی به ظهر

گواهی میدهد اینخادم بر ضعف و عجز و قصور و از حق جل جلاله مسئلت مینماید که عباد

لک الحمد یا الهی علی ما ایدت احبائک و اوراق سدره محبتک علی ما ینبغی لهم و

مقصود اولیه حق جل جلاله از خلقت خلق ظهور عنایت و مرحمت و شفقت بوده تا کل

و اینکه از عید اعظم سؤال شده بود اول آن بعد از انقضای سی و دو ٣٢ یوم از عید صیامست ... مرقوم فرموده بودند مع چند نفس بعد از توجه ممنوع شده

یا ایها الناظر الی الوجه حق جل و عز در اکثری از الواح احبای خود را بحکمت امر