ایها الحبیب العزیز قد وصل نمیقتکم الغراء المورخ ۶ کانون اول ۱۹۲۰ ولله الحمد
ایها الخادمان لمیثاق الله از قرار اخبار در آن نقطه و سائر نقاط در بین
ایها الشهید المجید آنچه از مراتب شوق و انجذاب دوستان و رسوخ و ثبات یاران بر
جمیع احزاب در زمان راحت و امان و سکون و اطمینان جشن شادمانی نمایند و بزم
حقیقت انسانیه از حیثیت وحدت اصلیه و الفت روحیه مظهر واحدیت فائضهئیست
لک الحمد یا الهی بما بعثت نفوسا نورانیه من مراقدها و حشرت عصبه رحمانیه و
مکاتیب منعدده شما رسید و از شدت طوفان بلا در جواب تاخیر افتاد مختصر اینست که
و انک انت یا الهی سبقت رحمتک و کملت موهبتک و احاطت قدرتک کل الاشیاء فخلقت
یا امه الله المنجذبهه بنفحات الله قد وصلتنی نمیقتک الغراء و اجیبک بهذا الفریده الاسماء
یا من سافر فی سبیل الله مراسله که بجناب حاجی مرقوم فرموده بودید ملاحظه گردید
اللهم یا الهی انی اضع جبینی علی عتبه قدسک و فناء باب احدیتک و ادعوک بقلب خافق
اللهم یا مبدع الاکوان و بارء الانسان و منور الامکان بظهور ایات التوحید بالحجه و البرهان
الهی الهی هذا عبدک الصادق الامین و رقیقک الموقن القدیم قد سمع ندائک و لبی
ای ابن ملکوت جناب مستر ویلهم از یکسال پیش اجازه حضور داشت حال حکمت مقتضی
ای اماء رحمن محفل رحمانی که در آن مدینه نورانی تاسیس نمودید بسیار بجا و مجری
ای امه الله جناب آقا محمد رضا علیه بهاء الله الابهی حاضر و صفحه آورده و در
ای امین درگاه آلهی چند روز پیش مکتوبی مرقوم وارسال گردید وامروز نیزاین مسطور
ای بشیرالهی مکاتیب شما رسید و از پریشانی فکر شما بجهت انقلاب بقعه مبارکه حیرت
ای بنده آستان ایزد دانا آنچه مرقوم نمودی ملحوظ گردید هر چه نگاشتی مفهوم شد
ای بنده جمال ابهی نامه که بتاریخ ۵ رجب سنه ۱۳۲۵ مورخ بود رسید بسیار از مضمونش
ای بنده حضرت یزدان حمد خدا را که خاور عنبر نثار است و باختر مشکبار شرق روشن
ای پاسبان آستان یزدان نامه بلیغ یعنی گلبانگ بلبل گلشن واصل گشت و سبب شادمانی