ای زائر تربت مقدسه شکر جزیل رب جلیل را که دلیل این سبیل بود و ترا بدرگاه
ای زردشتی بهشتی و بهائی سنائی آنچه مرقوم نموده بودی ملاحظه گردید جمیع
ای ساعی در نشر نفحات الله ترویج معارف و تعمیم تعالیم و نشر علوم نافعه و
ای سرگشته کوه و هامون و شیفته روی و آشفته موی دلبر انجمن الهی یوم یبعثون لوح
ای سلاله اسراایل جلیل جناب اخوی بارض مقدس وارد و بمنتها آمال نفوس مبارکه فائز
ای شمع انجمن عرفان در این ساعت که طیر حدیقه وفا بال و پر گشوده که در فضای
ای مدهوش صهبای الهی و پرجوش در آتش محبت ربانی در شب و روز آنی نمیگذرد مگر
ای مقربان درگاه الهی جناب آقا غلامحسین طی مراحل و قطع بحور و سواحل نموده تا
ای منادی پیمان نامه های آنجناب وصول یافت ولی عبدالبهاء از نقاهت مزاج و کثرت
ای منجذب جمال الهی انچه مرقوم نموده بودی ملاحظه گردید از گلشن معانی رائحه
ای نهال بیهمال بوستان الهی حضرت ابوی با کمال شوق و شادمانی طی مسافت نمود و
ای نیر افق ذکر و ثنا و ای سینا منور بشعله هدی این چه نغمه جانسوز بود که در قلوب
ای ورقات سدره نورانیه درین صبحگاهی که نور الهی از فجر رحمانی عالم پنهان ساطع
ای یار مهربان اثر کلک مشکبار سبب سرور عبدالبهاء گردید زیرا ذکر اتحاد و اتفاق
ای یاران الهی حمد خدا را نور هدی از افق ارض صاد در نهایت تلئلا پدیدار گشته در
ای یاران الهی شمع هدی روشن و ساحت دلها رشک گلزار و چمن افق امکان از پرتو لامکان
ای یاران باوفای من نامه ای که مرقوم نموده بودید ملاحظه شد از معانی سرور
ای یاران حقیقی و اماء ربانی جناب فروغ هر یک از شما را در نامه خویش ببزرگواری
ای یاران رحمانی در بغداد جمیع اهالی بر بیت محترم هجوم دمبدم کردند علما و
ای یاران عبدالبهاء جناب غلامحسین زبان بستایش شما گشوده و حمد و ثنا گفته که
ای یاران عبدالبهاء حمد خدا را که بخدمت قیام دارید و شب و روز بجان و دل
ای یاران عزیز این عبد در ایه مبارکه قرآن میفرماید ام حسبتم ان تدخلوا الجنه و
ای یاران مهربان هر چند بظاهر در آنکشتزار بکاشتن و آبیاری و حصاد مشغولید ولی فی