حقائق مقدسهء مظاهر الهیه را دو مقام معنویست یکی مظهریت است

حمدا لک یا ربی الجلیل شکرا لک یا ربی العظیم علی ما فتحت ابواب الغفران بمقالید

حمدا لمن انار افق الوجود بنور السجود للرب الودود

دوست محترم مهربانا نامه شما که بتاریخ ۲۱ شهر ربیع الثانی سنه ۱۳۳۹ بود رسید

رب و رجائی و ملجای و ملاذی و مهربی و معاذی

رب و موید کل جمع انعقد لاعلاء کلمه رحمانیتک و موفق کل عصبه اتفقت علی خدمه

سبحانک اللهم یا الهی کم من نفوس طارت الی افق التقدیس

قدم بر دو قسم است قدم ذاتیست که مسبوق بعلت نباشد بلکه وجودش بذاته

ندانم که این آتش هجر و فراق آخر تا بکی در سوز و گداز است و ابواب قرب و وصل تا

یا سلیل ذلک الرجل الجلیل قد وصل تحریرکم المورخ ۲۹ تشرین اول سنه ۱۹۲۰ و کل

یا من امتحن عبدالبهاء هل یلیق لمثلک ان یمتحن عبدا خاضعا خاشعا لله لا والله بل

یا من اهتدی الی الصراط المستقیم قد اشرقت الارض بنور ربها و اضائت الافاق

یا من سعی فی سبیل الله فی الحقیقه آن سفر آنجناب بسمت شیروان و ایروان در نهایت

یاران مهربانا چندی پیش نامه ای در نهایت اشتیاق تحریر و ارسال گردید حال نیز

التحیه التی فاحت نفحات قدسها علی الارجاء و الثناء الذی عبقت انفاس طیبه فی

الحمد لله الذی رفع الحجاب و کشف النقاب و اظهر جمال الحقیقة مکشوفا

اللهم یا الهی ما الطف سریان محبتک فی القلوب المنجذبه بنفحات قدسک و ما احلی

اللهم یا ملجاء المخلصین و ملاذ الموحدین و کهف الخائفین

اللهم یا ملجای المنیع و ملاذی الرفیع و غیاثی و عیاذی و ملاذی انی اتضرع الی

اللهم یا من تجلی بنور الجمال من افق الجلال و اشرقت به الارض و السما فی کل غدو

ان شمس الهدی نور السموات العلی مصباح الملا الاعلی قد صعد من مشکوه الناسوت

انت تشهد یا الهی بعبودیتی و ذلی و فقری و مسکنتی و عجزی و فقری بباب احدیتک و