ای سلیل شهید جلیل نامه که بتاریخ ۲۷ ربیع الاول سنه ۳۳۸ مرقوم گردیده وصول یافت
ای سمندر نار موقده ربانیه چندیست که در ارسال مراسلات قدری فتور رفت نه قصور چه
ای سمندر نار موقده ربانیه در این کور اعظم و قرن سلطان ملک قدم نفوسی بجنود
ای سمی این عبد الهی نام تو غلامحسینست و حسین اسمی از اسماء مبارک پس سمی
ای صادق موافق چه اسم مبارکی داری هر نفسی مظهر معنای این اسم باشد یعنی صادق
ای عاشقان جمال رحمانی و ای مخموران صهبای روحانی مشامتان از نفحات گلشن الهی
ای عاکفان کوی دوست ای عاشقان روی دوست قفقازیا جمیعا تابع رود ارس است که در
ای عزیزان عبدالبهاء لایحه های شما را در نهایت ابتهاج تلاوت نمودم سبب روح و
ای کنیزان عزیزان خدا امة الله شیرین باین زمین پاک دلنشین وارد و زبان شکرین
ای مبتلای سبیل حق نمیدانم بچه زبان و بیان بلایای آنمظلومرا نمایم فی الحقیقه
ای مبلغ حقیقی و هادی صمیمی و دلیل جلیل سبیل امر الله در سفر بطهران نهایت زحمت و
ای متمسک بحبل متین آنچه مرقوم نموده بودید معلوم و مفهوم شد صحائف بود نه صفحه
ای متمسک بعروه وثقی نهایت تعجیل است و ابدا فرصت تحریر نیست و قلب مشتاق گفتگو
ای متوکل علی الله جمیع مسطورات آنجناب مطالعه گردید و بر وقوعات اطلاع حاصل
ای مستنیر بانوار هدایت حضرت رحمان علیه بهاء الله العزیز المنان افق توحید
ای مشتعل بنار موقده در سدره ربانیه جناب ابوی چند سال بود که در جوار جمال قدم
ای منادی پیمان نامه اخیر رسید خبر صعود من ادرک لقاء ربه فی الرفیق الاعلی حضرت
ای منادی حق نامه شما رسید و از مضمون معلوم گردید که سرگشته و سرگردان جاسب و
ای ناطق بذکر و ثنای محبوب عالمیان از الطاف جمال مبین امیدواریم که احبای دلبر
ای ورقه موقنه جناب حاجی هر چند در غربتند و پرزحمت و مشقت و متعلقین
ای یار حقیقی نامه ۲۳ شهر شوال سنه حالیه رسید از حصول اتحاد و اتفاق و الفت و