ان یا قلم الاعلی ان اذکر من صعد الی الذروه العلیا و قل اول عرف تضوع من قمیص

انا اردنا ان نرسل الیک بحر البیان من هذا المقام الذی جعله الله مطاف الملا

ای حیدر ندایت مره بعد مره و کره بعد کره و طورا بعد طور اصغا شد اگر قلم اعلی

این نامه ایست از سلطان وجود بامه از اماء خود تا بعنایت حق مسرور باشد و از خلق

این نامه ایست از مطلع رحمن بسوی مظلومان ارض زنجان لعمری قد بکت السماء علی ما

بلسان پارسی ذکر میشود تا مقصود من غیر ستر و حجاب بر قاصدان کعبه مقصود واضح

حور بقا از فردوس اعلی آمد هله هله هله یا بشارت با چنگ و نوا هم با کاسه حمرا

ذکر من لدنا احبائی الذین اقروا بالله و اعترفوا بسلطانه و توجهوا الی الوجه اذ

ساذج حمد و جوهر ثنا ساحت قرب قدس حضرت مقصودی را لایق و سزاست که جمیع آفرینش

سبحان الذی باسمه ماج بحر البیان فی الامکان و اشرق نیر الظهور من افق سماء

سبحان الذی ظهر بالحق بکل الایات و نطق بین الارض و السماء بندآء الذی استجذبت عنه

سبحان الذی نزل الایات بالحق انه ما من اله الا هو له الخلق و الامر یحکم ما یشاء بامر

سبحانک اللهم یا الهی انت الذی لم تزل کنت فی علو القدره و القوه و الجلال و

شهد الله انه لا اله الا هو و الذی اتی بالحق انه لهو الغیب المکنون و الکنز

عالم و امم از برای چه خلق شد از برای عرفان مالک قدم آفتاب از برای چه مشرق تا

فاعلم بان الغافلین خرجونا عن مدینه الله بظلم مبین و بذلک ارتفع عویل البکاء

فسبحان الذی له ملک السموات و الارض و انه کان بکلشیء علیما و له یسجد کل من

کتاب الظهور قد نزل من سماء الفضل لمن اقبل الی الله مرسل الاریاح ان فی استوآء

کتاب انزله الرحمن لمن آمن بالله المهیمن القیوم لتجذبه نفحات الوحی الی مطلع

لازال در سجن اعظم مذکور بوده و هستی چندی قبل نامه آنمخدره کبری رسید امام وجه

نامه آنجناب که بجناب ناظر علیه بهائی ارسال نمودند بلحاظ مظلوم فائز دیدیم و

نامه آنجناب که بسمندر علیه عنایتی و رحمتی ارسال داشتند بساحت اقدس ارسال نمود

هذا کتاب من الذی کان بین یدی الاعدا فی سبیل الله العلی الاعلی و ورد علیه

هذا کتاب من الله الی الذی اهتدی بضیاء الله فی ایام التی کل اتخذوا العجل