حمد حضرت مقصودی را لایق و سزاست که عالم را بانوار شمس حقیقت منور فرمود و

حمد مقدس از الفاظ مالک یوم معاد را لایق و سزاست که باسم اعظم عالم و اممرا

حمد مقدس از ذکر و بیان مالک امکان را لایق و سزاست که بقدرت کامله و قوت قاهره

حمد مقصود عالم را که رشحات بحر عنایتش

در قرون اولی تفکر نما هر هنگام که آفتاب عنایت الهی از افق ظهور طالع شد ناس

سبحان الذی نزل الایات بالحق لقوم یفقهون انه ما من اله الا هو له الخلق و الامر

شهد الله انه لا اله الا هو له الخلق و الامر و کل له ساجدون یحیی و یمیت ثم یبعث

شهد الله انه لا اله الا هو و الذی اتی بالحق انه لمشرق ایات الله

شهد الله انه لا اله الا هو و الذی ینطق بالحق انه لهو المکنون فی کتبه و

فسبحان الذی نزل الایات بالحق لقوم یومنون هو الذی انزل الکتاب و ارسل الرسل ان اتقوا الله

فسبحان الذی نزل الایات بالحق و ینزلها کیف یشاء بامر من عنده و انه قد کان علی

کتاب انزله الرحمن للذین اقبلوا الیه فی ارض سمیت بفراهان لیفرحوا بذکر الله رب العالمین

کتاب انزله الرحمن من ملکوت البیان لیعترف الناس هذا الصراط الذی کان بالحق

کتاب من لدنا لمن اراد ان ینصر امر الله اذ اتی مطلع الظهور بایات عجز عن

کتاب نزل بالحق من لدی الله المهیمن القیوم و یهدی العباد الی الافق الاعلی

لله عمل الذین انقطعوا عما سواه و فازوا بما امروا به فی کتاب رقم من قلمه

مکتوب شما رسید و ندای شما شنیده شد انشاء الله لازال بعنایت حق فائز باشید و

نبیلی اکثری از خلق از حق سم طلب نموده و مینمایند و بخیال خود شهد خواسته اند حنظل

هذا کتاب من لدنا الی الذی اقبل الی الله مولی العالمین نذکر له ما ورد علینا

هذا کتاب من هذا المفتقر الذی یدعوا الکل الی الله العزیز الحمید الی الذی آمن بالله ثم اهتدی

یا احبائی فی الرضوان ان استمعوا ندآء ربکم الرحمن انه یذکرکم فضلا من عنده

یا اسمی علیک بهائی انا سمعنا ندآء الذین اقبلوا الی الرحمن اذ اتی بسلطان

یا اهل المدن و القری ان استمعوا ما ینطق به اللسان فی ملکوت البیان من لدن من

یا ایها الناظر الی الوجه کتاب متحیر که چه ذکر نماید ظنون و اوهام در افئده و قلوب