ای ناطقه ثابته حکماء گویند که نطق انسانی عبارت از ادراک حقائق مجهوله است به واسطه
ای کنیز خدا نامه تو رسید و بدرگاه الهی تضرع گردید تا الطاف بی پایان شامل حال
ای امین من ضجیع محترم حضرت شهید بی سر و سامانست از برای او و اطفال محلی مهیا
ای حضرت افنان سدره مبارکه حضرت اسم الله علیه بهاء الله الابهی بجهت کاری اگر
ای کنیز الهی چه آرزوی خوشی نمودی و چه مقصد مبارکی داری و آن خدمت بامرالله است
ای دو دوست حقیقی سرکار لورد لامینگتون عازم سیاحت ایرانند شخص محترمی هستند
ای بشیر عزیز من شمائل دلنشین در نهایت ملاحت و صباحت ملاحظه گردید و علیک البهاء
یا حضرت بشیرالهی نصف شب است این چند کلمه مرقوم میگردد روز ابدا دقیقه ای فرصت
ای ثابت بر پیمان جمیع مکاتیب تا بیستم محرم سنه ۱۳۳۱ با جمیع بروات رسید مطمئن
ای دوست قلبی بیاد تو افتادم و نام تو خواندم و از درگاه الهی از برای تو عون و عنایت
امه الله المقربه والده محترمه را از قبل عبدالبهاء تحیت ابدع ابهی ابلاغ دارید
ای ثابت بر پیمان از مشاکل و غوائل محزون مشو زیرا شریک عبدالبهاءای از این جام
رب احتکم فی من احتشم و اعتذل و اعتزل من غیر رضائک راجیا صونک و عونک و حسن
جناب آقا محمد ابراهیم از تاییدات حضرت قیوم در ملکوت ابهی امیدواریم که از افق
ای حضرت بشیر این نامه پانزده روز پیش مرقوم شد ولی فرصت ارسال نشد
ای سمی حضرت مقصود دست بذیل اطهر زن و از ما سوی الله منقطع شو و در ظل شجره
ای بنده حق نامه شما رسید با نفوسیکه ماذونند اذن حضور دارید مکتوب جوف را برسانید
امه الله المشتعله بنار محبت الله ضجیع منجذبه را بالطاف حق بشارت ده تا از فیض
ای ابن شهید همواره در نظری پیش بصری در آنچه از پیش مرقوم گردید سعی و جهد
رب اید هذا العبد علی ما یحب و یرضی و علی رضائک فی هذه النشئه الاولی
یا رب الایات و مظهر البینات اسئلک ان تنزل البرکات علی هذه الشرکه الجدیده
الهی این کنیز پر محبت و تمیزت را در ملکوت شما عزیز فرما و خاندانش را مبارک کن
جناب بشیرالهی همواره بشارت از روحانیت بندگان حضرت رحمانیت میدهی و علیک البهاء