سبحان من ظهر و اظهر ما اراد بقوله کن فیکون تعالی من نزل و انزل ما تمت به حجه

ستایش پاک یزدانرا سزاست که بخودی خود زنده و پاینده بوده هر نابودی از بود او پدیدار

شکر و ثنا مخصوص عبادیست که بهمت تمام قصد تالیف افئده انام بحمکت

شکی نبوده و نیست که مقصود از آفرینش عرفان و ستایش محبوب عالم بوده و چون

شهد الله انه لا اله الا هو العزیز القیوم له الجود و الفضل یحیی من یشاء بسلطانه

شهد الله انه لا اله الا هو و الذی اتی بالحق انه لکاسر الاصنام و ممحی الاوهام و

شهد الله انه لا اله الا هو و الذی اتی من سماء الامر انه لهو الغیب المکنون و

شهد الله انه لا اله الا هو و ان نقطه البیان عبده و بهائه و هذا ما نزل من لدی

ضر بی منتهی وارد بما اکتسبت ایدی الظالمین سرور لایحصی موجود لان النظر الی

طوبی لقاصد قصد المقصد الاقصی و لطالب اقبل الی الافق الاعلی و لمتوجه توجه الی

طوبی لک یا جواد بما وجدناک مستقیما علی الامر علی شان مامنعتک جنود العالم عن

ع ب قد حضر لدی المظلوم ما ظهر من قلم توجهک و اقبالک الی المظلوم وجدنا منه

عالم منقلب مشاهده میشود جزای اعمال امم غافله راحت و اطمینانرا منع نموده بعد از

عریضه ات بساحت اقدس فائز و عبد حاضر تمام ان را عرض نمود طوبی از برای

فسبحان الذی قدر لکل شیء مقدارا و انه یقدر ما یشاء بامر من عنده و انه کان علی کل

فسبحانک اللهم یا الهی اشهدک و مظاهر جمالک بانک انت لم تزل کنت مقدسا عن وصف

قال الله تبارک و تعالی ان تعدوا نعمه الله لاتحصوها از جمله نعمت ذکر و ثناست

قد اتی الیوم و القوم فی حجاب مبین قد ظهر

قد اتی ربیع البیان و ظهرت آثار الرحمه و الکرم من نیسان عنایه الله رب العالمین

قد اراد ان یذکرک مراد العالمین لیری بتمامک مقبلا الی الله العزیز الحکیم انه

قد ارتفع ندآء مالک القدم من سجنه الاعظم اذ کان بین ایدی الظالمین و یدع الناس

قد تشرف الخادم بکتابکم الذی ارسلته من المیم فلما فتحت ختمه اخذنی نفحه محبتکم

قد شهد کل ذی لسان و ذی عین و ذی درایه بما شهد مالک الاسماء

قد ظهر المکنون تعالی من اظهره بسلطان مبین قد اتی غیب مخزون تعالی من ارسله بالحق