قد تبدلت الامور علی شان نری الذیاب فی القصور و مالک الملکوت فی اخرب البیوت

قد حضر کتابک و اردت به ان تجرب ربک العلی العظیم هذا ما نهیت عنه فی کل

قد حضر لدی الوجه کتابک و وجدناه مزینا بذکر الله ربک و رب العالمین و قراناه

قد ظهرت النار و سطع النور فیهذا الظهور الذی فیه ینطق لسان العظمه انه لا اله

قد نزلت الایات و ظهرت البینات و اتی مالک الاسماء برایات الامر ولکن القوم

قد ینادی البهاء این اهل الوفاء الذین یری فی وجوههم نضره الله مالک الاسماء

قلم اعلی در اکثری از الواح احبای الهی را بحکمت امر فرموده و حکمت را اس اساس

کتاب الهی در اعلی مقام عالم بذکر عالم و امم ناطق و کل را دعوت فرموده بانچه که

کتاب انزله الرحمن لمن فی الامکان و انه یدع الکل الی مقام لایری فیه الا انوار

کتاب انزله المظلوم لمن آمن بالله المهیمن القیوم هذا یوم فیه ظهرت کنوز الارض و

کتاب انزله المظلوم لمن طار بقوادم الایقان فی هوا العرفان الی ان حضر لدی الباب

کتاب انزله مالک الجبروت اذ کان مستویا علی عرش البیان فی ایام فیها نادی

کتاب کریم نزل من لدن علیم خبیر و یبشر ملا الانشاء من افق البلاء قد لاح الوجه

کتاب نزل بالحق من لدی الله رب العالمین و یبشر الذین آمنوا بما لا فاز به احد من قبل

کتابت بمنظر اکبر فائز الحمد لله عرف محبت رحمانی از او متضوع بوده ان فضل ربک

کوثر حیوان از قلم رحمن در کل احیان جاری و ساری است و او است سبب بقای ابدی و

م ح س ان استمع ما ینادیک به مطلع الاسماء اذ احاطه سوء القضاء انه لا اله الا

نار الرحمن من سدره الانسان فی قطب هذالرضوان علی الحق موقودا و ینطق کل

نفسیکه الیوم باسم حق خود را از ما عند الخلق فارغ و آزاد نمود او از لئالی

هذا ذکر من لدنا لمن فاز بانوار الوجه و تزین بطراز عنایه ربه العزیز الحکیم و

هذا ذکر من لدی المظلوم الی الذین توجهوا الی الافق الاعلی و شربوا کوثر

هذا کتاب کریم نزل من جبروت مشیه ربک العلی العظیم و فیه کوثر الحیوان تحیی به

هذا کتاب من المسجون الی الذی آمن بالله المهیمن القیوم ان لاتعبد الا ایاه ثم

هذا کتاب من لدنا الی الذی اقبل الی الوجه فی یوم فیه اضطربت الارکان لینقطع عما