سبحانک یا من سخرت ملا الانشاء من حرکه قلمک الاعلی و اظهرت لئالی بحر

ستایش مقدس از آفرینش سلطان قدم را سزاست که از نفحات قلم علم انه هوالله را بر

شهد الله انه لا اله الا انا العلیم قد اخبرنا الکل بیوم الله و لقائه فلما اتی

صبح یوم مبارک جمعه از قصر سفر نمودیم و در بستان وارد هر شجر بکلمه ناطق و هر

طبیبی در این ایام که هواهای نفسانیه بعضی را از عدل و انصاف و ما نزل فی

طوبی لک یا ورقتی و طوبی لک بما فزت بجمالی و شربت کوثر لقائی و تجرعت من تسنیم

فسبحانک اللهم یا الهی و محبوبی تشهد و تری کیف اجتمعوا علینا کلاب خلقک و

قد اتی المیعاد و ظهر مظهر ربکم مالک الایجاد و کل ذره تنادی الملک لله المقتدر

قد اتی الوعد و ظهر ما کان مذکورا فی کتب الله مالک یوم الدین (...) انه فاز بکل

قد اتی الوعد و هذا لهو الموعود قد حدثت الارض اخبارها و مرت الجبال و الناس هم

قد اذن موذن الله عن یمین العرش ان الذین فازوا الیوم بما اراده المحبوب اولئک

قد انزلنا الایات و اظهرنا البینات و القوم اکثرهم لایسمعون نبذوا ما خلقوا له و

قد حضر العبد الحاضر و عرض ما ارسلته عنده انا سمعناه باذن لیس لها شبه فی العالم

قد لاح المصباح و فاح عرف الله فیما سواه طوبی لمن وجد و قال لک الحمد یا اله

قد نزلت الایات و ظهرت البینات و فک الرحیق المختوم باصبع الله المقتدر المهیمن

قد نزلت الایات و ظهرت العلامات و القوم فی حجاب مبین یا عباد الرحمن تالله قد

قد نزلت النعمة و ظهرت المآئدة و برزت العلم و الحکمة طوبی لعبد فاز و ویل لکل

قد نطقت السن الکائنات بذکر منزل الایات و لاحت الوجوه من انوار وجهه العزیز

قل الهی الهی ترانی متمسکا بک و مقبلا الی افقک و طائرا فی هواء حبک و متشبثا

قل لک الحمد یا الهی بما عرفتنی مشرق وحیک و مطلع جمالک و ایدتنی علی الاقبال

قل یا اهل البهاء انتم مطالع النصر فی ملکوت الانشاء ان استقیموا علی امر ربکم

قلم اعلی میفرماید جمیع عالم لاجل عرفان مالک قدم خلق شده اند و از عدم بوجود

قلم اعلی میفرماید در حین نطق صامتیم و در حین صمت ناطق عجب عالمی ظاهر شده و

کتاب الفجر من افق الامر قد کان بالجهر مشهودا من قرء حرفا منه توجه الی شطر