هذا کتاب من لدی البهاء الی الذی آمن بالله و آیاته و اتخذ الله لنفسه حبیبا ان الذینهم
هذا کتاب من لدی المظلوم الی الذی آمن بالله المهیمن القیوم لیاخذه جذب الندآء
هذا کتاب نزل بالحق للذین اتخذوا سبیلا الی الله و اتبعوا الحق اذ اتی من مطلع
هذا کتاب نزل من جبروت الله المقتدر العزیز الوهاب لیجذب احدا من احبائه فی تلک
هذا کتاب نقطه الاولی لمن آمن بالله و آیاته لیتذکر فی نفسه بذکر الاعظم الذی
هذا کتاب ینطق بالحق و فیه ما یجری الدموع عن عیون المقربین و انه لتنزیل نزلت
هذا ما نزل من سماء القدم و فیه فصل مقام الذی فیه یستقر جمال الله علی عرش اسم
هذه ورقه حرکتها اریاح مشیه الرحمن لیقربها الی الذین هم آمنوا بالله العلی
و عزتک یا محبوب العشاق و منور الافاق قد اهلکتنی نار بعدی و ذاب کبدی من غفلتی
یا احمد علیک بهاء الله الفرد الاحد انا ذکرناک من قبل بایات انجذبت بها الملا الاعلی
یا ارض الطاء یاد آر هنگامی را که مقر عرش بودی و انوارش از در و دیوارت ظاهر
یا اسد علیک بهائی نامه جناب یوسف علیه عنایتی که بانجناب ارسال داشت عبد حاضر
یا افنانی لعمری قد صعدت الاحزان الی ان بلغت اذیال ردآء رحمه ربک الغفور
یا ایها الطائر بقوادم الایقان فی هوآء المعانی و البیان و المطرز بطراز الحکمه
یا ایها الناظر الی الوجه قد اسمعنی کتابک ما دل علی خضوعک و خشوعک و قیامک و قعودک
یا ایها الناظر الی وجهی و الناطق بثنائی و الطائر فی هوائی و المقبل الی افقی
یا حاجی آقا علیک بهائی
یا حبیب الفواد ورقه مطرزه واصل و از لطایف عباراتش نفحات حب و وداد استشمام
یا حسن اسمتع ندآء الحسین الذی سجن فی حصن عکا بما اکتسبت ایدی الغافلین
یا سمندر لو تطلع بحزنی لتنوح لنفسی بما ورد علی من الذین ادعوا حبی ان الظالم
یا طالب اسمع الندآء من السدره المرتفعه خلف قلم من البقاء علی البقعه النوراء
یا عبد البهاء و سمیناک بهذا الاسم فی هذا الحین لتفتخر بما تحرک به لسان العظمه
یا علی امروز نفس برهان بانه قد اتی الرحمن ناطق و جمیع ذرات باستوای هیکل قدم
یا فضل الله ملکوت فضل ظاهر و قلم اعلی ناطق و افق سماء بیان بنیر معانی روشن و