عرض میشود نامه آنجناب رسید فرح جدید بخشید و افق محبت را بروشنائی بدیع مزین
فسبحان الذی قدر لعباده الاصفیا کل البلایا و هذه من سنته علی المقربین قل ان فی نزول
فسبحانک اللهم یا الهی ان هذا ایدای قد ارفعتها لنزول رحمتک و ان هذا رجلای قد
فسبحانک اللهم یا الهی ان هذا عبدک الذی طاف حرم جمالک و زار بیت جلالک و کعبه
فسبحانک اللهم یا الهی تری فقری و افتقاری و عجزی و انکساری و ضری و اضطراری و
فسبحانک اللهم یا الهی کیف اذکرک بالقلم بعد تنزیهک نفسک عن اشارات القدم و کیف
فسبحانک یا الهی تری مقری فی فم الثعبان و تسمع ضجیجی فی هذا البئر الظلماء و
فی الحقیقه باید توجه و ذکر و بیان و خضوع و خشوع و عجز و ابتهال جمیع بکینونت
قد اتی الوعد و الموعود ینطق امام (...) ولکن القوم هم ینکرون قد اتی الرحمن من
قد اخرجنا اصبع القدره من جیب الاقتدار و خرقنا به الاحجاب اذا انصعق اهل
قد اشرقت شمس البهی عن افق البقا بطراز الله المقتدر العلی الاعلی قل موتوا یا
قد اصبحنا الیوم و ذکرنا من فاز بعرفان الله اذ منع عنه کل غافل بعید هذا یوم فیه
قد بعثنا البیان علی هیئه اللوح و ارسلناه الی الذین آمنوا بالله المهیمن القیوم
قد حضر کتابک فی السجن الاعظم منظر الله مالک القدم و فیه سئلت الله مولی العالم
قد حضر کتابک لدی المظلوم و وجدنا منه عرف حبک لله رب العالمین نسئل الله ان
قد سمع الله ندائک و کان عالما بما ورد علیک و انه لهو الحق علام الغیوب لایعزب
قد شهد القلم الاعلی انه لا اله الا هو و انه لهو الذی تجلی علی الاشیاء باسمائه
قد طرز دیباج کتاب العرفان بتوحید الله منزل الفرقان و هو انه لا اله الا هو
قد قرء لدی الوجه کتاب الذی ارسلته الی العبد الحاضر لدی العرش و وجدنا منه ما
قد نادی المناد هذا یوم المیعاد الملک لمالک الایجاد قد اقبل الی الملکوت رجال
قل لک الحمد یا الهی بما هدیتنی الی صراطک المستقیم و نبئک العظیم و سقیتنی
قل یا قوم این یوم را نغمهاست و اسرارها فضایلش را جز حق احدی احصا ننموده و
قلم اعلی شهادت میدهد بر توجه و اقبال و حضور و اصغاء و مشاهده و مکاشفه لله
قلم اعلی میفرماید جمیع نفوس از برای عرفان الله خلق شده اند و در جمیع لیالی و