هذا یوم فیه نادی المناد الملک لله المهیمن القیوم قد ظهرت الاسرار و کشفت

الحمد لله الذی عطر العالم من نفحات وحیه و نور افئده المخلصین … یا محمد تقی علیک بهائی جنود الله که ناصر امر

الحمد لله الذی توحد بسلطان وحدانیته و تفرد بملیک فردانیته الذی کان مقدسا عن

الحمد لله الذی علم القلم الاعلی ما انجذب به اهل ملکوت الاسماء و انزل منه ما

شهدت سدره المنتهی لمن ظهر فی ملکوت الانشاء بانه لا اله الا هو لم یزل کان مقدسا

قد حضر بین یدی العرش کتابک و ارتد الیه لحاظ الله الملک المقتدر العزیز القدیر و توجه الیه

شهد الله انه لا اله الا انا الذاکر المهیمن العزیز القدیر و اشهد بانی انا

الحمد لله الذی تفرد بالاحزان عمن فی الامکان و تفرد بالبلایا عما یطلق

حمد سبب اعظم را لایق و سزاست که عالم و امم را از ظلم مشرکین و بغضاء ملحدین

ذکر من لدنا لمن فاز بانوار الوجه و سمع ندآء المظلوم اذ کان فی هذا السجن العظیم

ان یا زین المقربین ذکر من قبلی عبادی ثم بشرهم برحمتی و عنایتی ثم فضلی و

حمد ساحت امنع اقدس حضرت مقصودی را لایق و سزاست که بیک کلمه مبارکه شک و ریب و

الحمد لله الذی فتح باب البیان بالاسم الذی به اضطرب الامکان و زین هیکل من

روحی و فؤادی لک الفدآء قد بلغ کتابک الکریم هذا الخادم المسکین و فزت بما تغردت ... هر یک از منتسبین که از شریعه فضل دور مانده اند

الحمد لله الذی انزل الایات و اظهر البینات و انطق الاشیاء علی ذکره و ثنائه هو الذی

ان یا فتح الاعظم قد اخذت القلم لننزل علیک ما یسرک و یحدث فی قلبک ما یجذبک الی

سپاس بیقیاس بساط قدس ملک سبوح لایزالی را سزا است که از پرتو جمال خویش شمس آفریده و از

حمد محبوب بیزوالی را لایق و سزاست که لم یزل و لایزال از وصف ممکنات و نعت موجودات

شمس الکلمات عن افق بیان ملیک الاسماء و الصفات قد کانت فی احسن الساعات بانوار

الحمد لله الذی علم البیان اسرار التبیان و اظهر من القلم رموز العلم و العرفان

حمد محبوب عالم و مقصود امم را که اولیا را بافق اعلی راه نمود و از رحیق بیان

حمد و ثنا و شکر و بها مقصودیرا لایق و سزا که بحرکت اصبع اقتدار سبحات و حجبات

حقیقت مدح و جوهر ثنا اهل بها را لایق و سزا که ثروت و زینت و الوان ناسوت... اکثری از امرا و رؤسا در ظاهر اظهار محبت

شهد الله انه لا اله الا هو و الذی ینطق امام وجوه العالم انه هو الکنز المخزون و اللوح