ذکر من لدنا لمن فاز بالمصائب و البلایا کما فاز مولاه مالک الاسماء ببلایاء
فسبحانک اللهم یا الهی اسئلک باسمک الذی نجیت به الادم عن الشیطان و حفظت النوح
فسبحانک اللهم یا الهی انت الذی خلقت الموجودات بقوه صمدانیتک و اظهرت
فی الحقیقه حمد این عباد لایق بساط غیب مکنون و سر مخزون و رمز مصون نبوده و
کتاب انزله المظلوم لمن شهد و رای آیات ربه الکبری و فاز بما کان مذکورا فی کتب
حمد بساط مبسوطه ساحت امنع اقدس حضرت مقصودی را لایق و سزاست که از برای اولیا
حمد مقدس از تغییر و زوال لم یزل و لا یزال حضرت بیزوال و غنی متعال را لایق و سزا
ذکر من لدنا لمن اقبل و سمع ندآء الله المهیمن القیوم و اجاب مولیه فی یوم فیه
سبحان الذی یسبح له کل من فی السموات و الارض و انه کان علی کل شیء محیطا
قد ارتعد ظهر القلم الاعلی فی هذا المصیبة الکبری الذی تکدر بها المظلوم اذ کان فی هذا المقام البعید
قد رجعنا من بیت اخینا و دخلنا البیت اذا حضر کتابک و قرء تلقاء الوجه بتمامه
لم ادر یا الهی لمن اصفک و بمن اذکرک فو عزتک صرت متحیرا بعد الذی جعلتنی فی
هذا کتاب من الله المهیمن القیوم الی الذی آمن به و استهدی بانوار الروح فی تلک الایام
یا اولیاء در لوح دنیا این کلمات عالیات از مشرق بیان مالک اسماء
یا محبوب فوادی علیک بهاء مولائی و سلطانی و مالکی در هر حین از جمیع جهات آثار ظهور
الحمد لله الذی انزل الایات و اظهر البینات فی یوم کان موعودا فی کتبه و زبره و
ثناء یستنیر به قلوب العارفین و حمد یستضی به صدور العاشقین
حبیبا فضل کلیه بکله ظاهر و کلمه جامعه بتمامه باهر عنایت قدیمه بابهی ظهور
حمد مقدس از اذکار و اوصاف اهل امکان حضرت محبوب بی زوالی را سزاست
حمد مقدس از عالم و عالمیان ساحه امنع اقدس اعز مقصودی را لایق و سزاست که
فسبحان الذی نزل الایات بالحق من جبروت عز علیا و ینطق بالحق فی ملکوته الاعلی بلسانه
لله الحمد آسمان محبت رسید یعنی نامه و انجم کواکب ایمان و ایقان و استقامت و
هذا کتاب ینطق بالحق و فیه ما یبلغ الناس الی شاطی الاحدیه و یرزقهم من ثمرات
و معلوم احبای الهی بوده در ایام توقف در ارض سر الواح منیعه