ای امه الله حمد کن خدا را که از خمر رحمت رحمانی مشروب گشتی و از کاس فضل مرزوق

ای کنیز من از فراق جمال قدم محزون مباش در هر دیار ساکن باشی بین یدی الله

ای محمد قلی الحمد لله بعنایت الهی فائز شدی و بافتاب حقیقت که از افق سماء

ای مهدی عالم از نسایم عنایت مالک قدم باوراد معارف و اثمار حقایق مزین گشته مبارک

ای مهر علی امروز روزیست که جمیع انبیا و مرسلین ذکر آنرا نموده اند و از حق جل

ای ورقه سدره میفرماید شکر نما که از من روئیده و بمن منسوبی این فضل الهیست

ایام ایام صیام است و مشرق ظهورات فضل مالک انام از نفسانیت میکاهد و بر روحانیت

این ایام آثار انوار تجلیات ظهور از آفاق عالم ظاهر و لائح یوم دوست یکتا ظاهر گشته

این کلمه تامه علیا در این حین از ملکوت امر الهی نازل یا ابن اصدق المقدس ارجع

این نامه ایست از مظلوم آفاق بیکی از اماء الهی تا کلمه حق را بشنود و بآنچه الیوم

بجهة حفظ دو دایره اعز امنع اعلی بخط میرزا آقا جان

بلی بر جمیع اصحاب و احباب لازم است که بر سرایر محبت جالس باشند و بر رفارف

تری یا الهی کیف اجتمع علی احبتک طغاه خلقک و عصاه بریتک ما من ارض الا و قد

تعلم یا الهی بانی ما اردت فی الملک الا اصلاح العالم و تهذیب نفوس الامم لعل

جمیع از برای لقای الهی خلق شده اند و کل را از این مقام اعلی قسمت بوده و هست و لکن احتجابات خلق مابین فیض

جمیع عالم در این یوم موعود بانوار وجه مالک وجود منور ولکن بعضی باعمال و

جمیع ناس را باستقامت امر نمودیم مع ذلک بعضی از اصحاب بمجرد مشاهده اعمال

چشم امم روزی از این روز بدیع بهتر ندیده و نخواهد دید و آذان عالم مانند این

چه مقدار از عباد و اماء که در شب و روز بتلاوت کتب الهیه و صحف ربانیه مشغول

حق جل جلاله لازال مظلومیت را دوست داشته و دارد لذا بر او وارد شده و میشود

حق منیع خلق را مخصوص این یوم از نیستی بهستی آورد و بعد آفتاب فضل بر کل بیک نحو

حمد مالک وجود و سلطان غیب و شهود را لایق و سزاست که بنور بیان

حمد محبوبی را سزا که نظر بعنایت کبری طلعت ابهی را مخصوص حیوه اهل عالم فدا

در این ربیع روحانی و ایام مرور اریاح رحمت رحمانی باید اشجار انسانی باوراق