یشهد الخادم انه لا اله الا هو اعترافا بقدرته و وحدانیته و اقرارا بسلطنته و فردانیته لم

اسمع الندآء من شطر السجن الاعظم الذی ینطق فیه مالک القدم انه لا اله الا هو

الحمد لله الذی اشرق شمس البهاء عن مشرق البقاء و استضاء منه اهل ملا العالین

الحمد لله الذی کان و یکون بمثل ما قد کان و الصلوه و السلام علی سید الامکان

الحمد لله وحده والصلوه علی من لا نبی بعده محبوب آنکه مطالب صافی شده خالص

ان یا عبد الناظر الی الوجه قد حضر بین یدینا کتابک الذی ارسلته الی العبد

انا نحب ان نری کل واحد منکم مبدء کل خیر... ان یا مقصود ان استمع ندآء الله العزیز الودود من هذا المقام

این نامه از این عبد حزین غمین بشطر حضرت مشفق امین ارسال میشود که ای یار

جوهر ح و ساذج ثناء حضرت قیومی را لایق و سزا که باراده

حمد حضرت محمودی را لایق و سزاست که عالم را بکلمه خلق نمود و بکلمه مزین فرمود

حمد مقصودی را لایق و سزاست که از رشحات بحر عنایت خود اشجار وجود را

حمد و ثنا شکر و بها مخصوص است بذاته تبارک و تعالی که باسباب زمین و آسمان

حمد و ثنا مالک اسما را لایق و سزاست که از بحر حقیقت لولو معانی بخشید و از

سبحان الذی اظهر السبیل و انزل الدلیل و انطق الاشیاء باعلی الندآء انه لا اله

قد حضر الخادم مع قلم و لوح و اراد ان تنزل له الایات قلنا انها ملئت الارضین و

یا ایها المنجذب بمغناطیس الوداد و الطائف حول امر ربک مالک الایجاد قد ورد ما کان

یا ایها الناظر الی وجهی و الشارب کاس عنایتی و کوب رحمتی و افضالی و الساکن فی

یا خلیل حضرت جلیل میفرماید در ظلم ظالمین و بغی معتدین تفکر نما هر هنگام که

یا علی علیک بهائی و عنایتی ندایت را شنیدیم و از سجن اعظم بتو توجه نمودیم

یا علی قبل عسکر علیک بهاء الله مالک القدر لله الحمد از وطن ظاهر قصد وطن

یا محبوب فوادی دستخط آنحضرت که از مدینه کبیره ارسال داشتید رسید و همچنین

اسمع ندآء المظلوم من شطر السجن انه کان قائما امام وجوه العالم و دعا الکل الی

الحمد لله الذی ارسل الرسل و انزل الکتب لهدایه عباده و خلقه و عرفهم سبیله و

الحمد لله الذی اظهر من ظهر لما ظهر بما ظهر فیما ظهر و لم یزل کان مقدسا من