سبح لله ما فی السموات و الارض و کل له عابدون یسبح له کلشیء ولکن الناس هم

شهد الله انه لا اله الا هو و ان نقطه البیان عبده و بهائه هذا ما نزل علی ظهور قبلی الذی

قد شربت کوثر الحیوان من کئوس ادارهن جذب البیان فطوبی لمن سقانی کان الکوس کن

کتاب الرحمن ینطق بین الادیان و یدعو الاحزاب الی ربهم الرحمن طوبی لقلب

کتاب کریم نزل من لدی الله العلیم الخبیر لیهدی الناس الی هذا النباء العظیم الذی

لله الحمد و المنه آفتاب محبت از افق اسکندریه مشرق و لائح و لئالی خلوص و خضوع

یا ابن اشرف علیک بهاء الله و فضله و عطائه و ضیائه قد ورد علینا من الظالمین

یا اسم جود علیک بهائی نامهای جناب سمندر علیه بهائی که بانجناب ارسال داشته

یا جلیل علیک بهائی امروز که روز سیم عید رمضانست غصن اکبر بنیابت شما بحضور

یا قلم ول وجهک شطر من سمی بمومن ثم اذکره بما

یا محبوب فوادی دستخط مبارک عالی باینفانی آن کرد که دست تعمیر بویرانی و عنایت

الحمد لله الذی تجلی علی الاشیاء باسمه الذی کان مقدسا عن الالفاظ و الاسماء و

ان یا احمد اسمع ندآء علی من جبروت الاعلی ثم ندآء محمد عن سدره المنتهی ثم ندآء

ان یا علی اسمع ندآء ربک العلی الاعلی عن جهه العرش لیجذبک الی مقر القدس و

ان یا قلم القدم فالق علی اللوح ما القاک الله فی عالم البقا قبل ان یقترن

تقدیس از مثال و تنزیه از زوال بیننده پاینده را لایق که بیک تجلی عوالم ملک

تلک آیات الله الملک العدل المبین الی الذی آمن بالله و آیته الکبری فی یوم

تلک آیات الله الملک المتعالی القادر المقتدر العزیز المحبوب و یذکر الناس فی

جوهر الحمد علی هیئه من العباد ینادی فی بریه الاشتیاق یا اله الغیب و الشهود و

جوهر ذکر و ثنا حضرت مقصودیرا لایق و سزاست که بکلمه مبارکه انی انا الله عالم را

حمد حضرت مقصود را لایق و سزاست که هر یوم بل هر آن بر الفت اولیایش افزوده و

حمد حضرت مقصودی را لایق و سزاست که لم یزل و لایزال لحاظ عنایتش متوجه اولیائش

خرجنا الیوم فی مقام قاصدا مقاما آخر و نطقنا بما انجذبت به افئده القوم و نطقت

دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر کز دیو دد ملولم و انسانم آرزو است دوست مهربان