ای زهراء زهراء یعنی درخشنده از اینجهت زهره را زهراء گویند زیرا ستاره روشنی
ای سالکان سبیل هدی حمد خدا را که بدرقه عنایت رسید نور هدایت درخشید ظلمت ضلالت
ای سراج وهاج چه نوری روشنتر از محبت اللهست و چه شعاعی ساطعتر از معرفت الله
ای سرگشته سودائى از جام حق سرمست شو و از باده الست مدهوش و میپرست
ای سرگشته کوه و بیابان احرام کعبه مقصود بربستی و اصنام نفس و هوا شکستی و از
ای سرگشته کوی الهی در این بیابان بی پایان سرگشته و سرگردان شو و در این سرمنزل
ای سرمست جام حق آرزوی خدمتی شایان باستان یزدان داری خوشا بحال تو که بچنین نیت
ای سرمستان جام الطاف یزدان دریای احسان حضرت یزدان پرموج است و جنود ملکوت در
ای سرهنگ ملکوتی صف جنگ را بهل محفل صلح بیارا میدان رزم بگذار و بزم آشتی مهیا
ای سروش هاتف غیب و سروش ملکوت ابهی این ترانه بگوش میرساند عصر قرن شمس حقیقت
ای سلاله حضرت خلیل رحمانی حقا که نسل جلیل حضرت خلیلید و سلاله آن ذات مقدس عزیز
ای سلیل ایمان و قرین ایقان جناب ابوی حاجی استدعای تنمیق این رقیم نموده و من
ای سلیل آن پدر جلیل نامه رسید و مضمون سبب فرح جدید گردید محبت حقیقی و انجذاب
ای سلیل آن جلیل شکر کن حضرت احدیت را که در ظل شجره مبارکه داخل شدی و در بحر میثاق
ای سلیل آن شخص جلیل در عربی شاعری در ستایش آل برامکه چنین شعری انشاء نموده
ای سلیل آن شخص مجید پدر بزرگوارت در مدت حیات در سبیل نجات سلوک مینمود
ای سلیل حضرت خلیل حقا که جلیلی و دلیل بر آن تقرب بارگاه کبریا و انجذاب بنفحات
ای سمی حضرت مقصود روحی لاسمک الفداء این مطرب از کجاست که برگفت نام دوست تا
ای سمی عبدالبهاء ندای ملکوت غیب ابهی از ملا اعلی بلند است و عون و عنایتش شامل
ای سمی و حفید شخص جلیل مقبول درگاه جمال کبریاء جد بزرگوار را نظر عنایت جمال
ای سودائی دلبر آسمانی نامه مفصل ملاحظه گردید معانی بدیع داشت و مضامین دلنشین
ای سید جلیل فی الحقیقه موفق بعبودیت آستان مقدسی شدید که در قطب امکان اعظم از
ای شاعر ماهر اشعار بمثابه لئالی پرتو نثار بود و نتیجه قریحه آن یار وفادار
ای شاعر ماهر قصیده رضوانیه ملاحظه گردید گلبانگ بلبل محبه الله بود و نغمه