ای شهریار تاجداران عالم شب و روز مرادشان کشورگشاای و گیتی ستانی اما چه فائده
ای شهریار فریاد برآر که عصر ظهور حضرت بهاء الله جلوه یار است و نافه مشکبار بر
ای شیدای جمال الهی هر کس را هوسی در سر و آرزوای در دل یکی هوس روی آبدار و
ای شیفتگان آندلبر مهربان هر کسی را مرادی و مطلوب باو دادی هر سری را سری و هر
ای صابره ای مقربه ای مطمئنه فی الحقیقه در خدمت آنمقرب درگاه کبریا ید بیضا
ای صاحب قلب روشن تو مانند مردمک چشم می مانی که معدن نور است زیرا در دلت نور
ای صبور شکور مفارقت قرینه محترمه ات فی الحقیقه جانگداز است و مورث احزان و
ای صدف آن لولو لئلاء در ایه مبارکه فرقان خطابا باحبای رحمن میفرماید لن تنالوا
ای صدف پاک آن دردانه افلاک آن گوهر شاهوار اگر چه از رشته حیات عنصری بدر آمد
ای ضجیع آن بصیر شهیر بی نظیر چه خوش طالع و خوش بخت و خوش سیرت بودی که قرین آن
ای ضیغم آجام رحمانی نفوس بمنزله طیورند یک پرنده عقاب اوج عزتست و یک طیر باز
ای طالب تقوای الهی تقوی پرهیزکاری است و در کتاب مجید و العاقبه للمتقین
ای طالب تقوای الهی در قرآن و العاقبه للمتقین میفرماید متقی پرهیزکار است مقصد
ای طالب حق اگر عرفان الهی خواهی و شناساای جوای قلب را از غیر خدا فارغ نما و
ای طالب حقیقت در جهان فرقه ها بسیار هر فرقه مبدای دارد ولکن مبادی شان محدود
ای طالب رضای الهی در حدیث است من لم یرض بقضاای فلیطلب ربا سواای رضای بقضا
ای طالب عفو و مغفرت الهی نامه ات رسید توجه بملکوت الهی کن و بکمال خضوع و خشوع
ای طاهر مطهر منور عبدالبهاء مطمئن باش که آنی ترا فراموش ننمایم و همیشه در
ای طبیب حبیب اگر حکیم حاذق ماهری دردمندم درمانی کن علیلم علاج آسانی بنما داغ
ای عاشق جانسوخته جمال رحمانی ایدک ربک علی ابتغاء مرضاته و اعلاء ذکره در سبیل
ای عاشق جمال ذوالجلال در مراسله این بیت مسطور غیر تسلیم و رضا کو چاره در کف
ای عبد صغیر فقیر جمال مبارک اگرچه نهال تازه گلشن محبت حضرت احدیتی لکن از فضل