ای متمسک بعروه وثقی چشم بصیرت گشا نور حقیقت بین آثار فیوضات ملکوت ابهی از جهان
ای متوجه الی الله ببقعه مبارکه فائز گشتی و در آستان حضرت کبریا حاضر شدی و
ای متوجه بملکوت ابهی فیض نامتناهی الهی چون فیضان ابر نیسانی و ریزش سحاب آذاری
ای متوکل علی الله توکل را معنی حقیقی اینست که چون در سبیل الهی قدم نهی از هر
ای محترمه حمد کن خدا را که نغمه و اهنک آموختی و بستایش و محامد حی قیوم در
محرّک لسان محبّت اللّه است و وله و انجذاب ، محبّت اللّه زبان لال را گويا کند و گوش کر را شنوا نمايد
ای مرد خوش خوشا بحال تو که مرد خدا شدی و بنده آستان حضرت کبریا روی برخ دلجوی
ای مرغ پارسی دم آنست که در چمنستان آغاز نغمه نماای و در گلستان سرودی زنی و
ای مرغ چمنستان عرفان مانند عندلیب در این گلشن الهی آغاز نغمه و ترانه نما و بالحان بدیع در
ای مرغ خوش الحان در محامد و نعوت آن دلبر آفاق نطق بدیع بگشا و نغمه و ترانه
ای مرغ خوش آواز شهنازت آهنگ عراق و حجاز است و متواصل بارض مقدس حضرت بی نیاز
ای مروارید آمدی و به بخشش یزدان رسیدی سر بر آستان اسم اعظم نهادی و از خاک
ای مست باده هدایت جامی از می دانش و هوش بدست گیر و پارسیان یزدانرا مدهوش و
ای مست رحیق ایقان اگر چه بجسم دورى و محجورى
ای مستضای از نور وجود الهی صفت جود و بخشش و عطا و احسان وقتی در حقیقت انسان
ای مستعلی بر شئون ملاء ادنی علو این عالم جسمانی تصوریست وهمی و نمایشی است و
ای مشتاق جمال ذوالجلال حمد خدا را که از چشمه میثاق نوشیدی و از شهد عهد نیر
ای مشتاق جمال ذوالجلال در شب و روز بکمال عجز و نیاز بدرگاه حضرت بی نیاز تضرع
ای مشتاق صبح امید مروارید وقتی قدر و قیمتش پدید گردد که از قعر دریا بدراید
ای مشتاق ملکوت جمال پیر کنعان در فرقت یوسف مصری خون از دیده ببارید و چندان
ای مشتعل بنار محبت الله اگر بدانی بچه حالتی در چه انجمنی و بچه لسان و قلمی
ای مشتعل بنار محبت الله پری بگشا و پرواز نما و در اوج عنایت اسم اعظم جمال