ذکر من لدنا لمن فاز اذ ظهر البحر الاعظم و لمن رای اذ انار افقی الاعلی و لمن توجه اذ لاح

ذکره من لدی المظلوم لمن فی العالم لیقربهم الی الله اذ اتی بسلطان مبین و اظهر

سبحان الذی ینزل فیکل حین ما یطهر عنه افئده العارفین و ینطق فی کل آن بایات

علیک یا مهدی ذکر الله و تکبیره ان افرح بما یذکر لدی العرش اسمک فی اکثر الاحیان

عهدهاست که نسایم محبت از شطر آنجناب مرور ننمود و این عبد هم ناظرا الی الحفظ

فسبحانک اللهم یا الهی انادیک حین تتابع البلایا عن سحائب قضائک و ترادف الرزایا

قد اتی ربیع الوحی و سلطان الایات استقر علی العرش بسلطان احاط الخلائق اجمعین

قد اتی یوم الماب و الاحزاب فی اضطراب مبین منهم من انکر فضل الله و ظهوره و رحمته

قد ارتفع ندآء الله عنکل الجهات ا فانتم لاتسمعون قد ارتدت لحظات الله الیکم یا

قد بلغ الی الخادم کتابک الشریف الذی تضوع منه عرف حبک محبوب الله العزیز المنیع

قد زین لوح الابداع بطراز بیان ربک مالک الاختراع و طرز کتاب الوحی بهذا الذکر

قد فاز کتابک بفوز الاکبر بما حضر فی هذا المنظر اذ کنا فی بلایا لایحصیها الا

قل یا ملاء الارض هل تعرفون مقام الیوم لعمر الله هذا یوم لا یری فیه القرون الا کدقیقة

قلم اعلی در ذکر مصائب کبری نازل نمود آنچه را که لوح نوحه نمود و قلم الله

کتاب انزله المظلوم من شطر سجنه الاعظم لیقرب الناس الی الله رب العالمین

کینونت بقا در هیکل بها بالحان فارسی احلی میفرماید ای حبیب الله فارغ شو از کل

ندای مظلوم افاق را بلسان پارسی بشنو جمیع عالم لاجل عرفان الله خلق شده اند

نور انزله الرحمن و بعثه علی هیئه اللوح و جعله بشاره من عنده الی من فی

هذا کتاب من الله المهیمن القیوم الی الذی سمی باسم الروح فی ملکوت ربه العزیز

هذا کتاب من لدنا الی من علی الارض اجمعین الا تعبدوا الا ایاه انه یکفیکم و

هذا لوح مبین من الله العزیز العلیم الذی زینه الله بطراز علمه بین العالمین

هذا یوم فیه ینادی المقصود و یبشر الناس بامره المحتوم و رحیقه المختوم طوبی

یا ارض الصاد ان اذکری ما فعل الامه بال الرسول و ما ورد من اهلک علی ابناء

یا اسم جود علیک بهائی نامه جناب عندلیب علیه بهائی که بشما ارسال داشت تلقاء