تبارک الذی بیده ملکوت السموات و الارض و عنده خزائن العلوم من کل شیء و ما

تبارک الذی بیده ملکوت ملک السموات و الارضین و فی قبضته جبروت الامر و الخلق

تبارک الذی یدع العباد الی شطر عنایته بعد الذی کان غنیا عن العالمین یشهد کل

تبارک الذی ینطق بما ینتفع به العالم ولکن القوم فی حجاب مبین یسمعون ندآء الله

تبارک المحبوب الذی یرسل الی القلوب ما یجذبها الی الله رب العالمین قد فتحنا ابواب البیان

تری یا الهی اشتیاق العشاق الی ام الافاق شوقا للقائک و احتراقهم بنار الهجر فی

تلک آیات الله الملک الحق المبین قد نزلت من جبروت مشیه ربکم الرحمن الرحیم یا

تلک آیات الله نزلت بالحق من جبروت عز علیا و انها لحجه الله بین بریته

تنزیل الایات من لدی الله العزیز الحکیم الی الذی فاز بعرفان الرحمن اذ اتی

جمیع عالم منتظر یوم الله و بکمال خضوع و خشوع از حق جل جلاله ظهور موعود را در

جمیع نفوس منتظر ایام ظهور و جمیع السن بذکر محبوب امکان ناطق و چون حجابهای

جناب احمد علیه بهائی ذکر اولیای آن ارض را نموده و از برای هر یک از لئالی

ح س ان استمع الندآء من شطر الابهی انه لا اله الا هو العزیز المختار قد بلغنا

حبذا آفتاب عنایت مشرق و نیر فضل در کل حین بابدع طراز ظاهر و باهر سحاب کرم

حضرت نوح آمد و بنوحه و عجز و ابتهال عباد را بغنی متعال دعوت نمود ردش نمودند

حمد حضرت مقتدر مدبریرا لایق و سزاست که انسانرا بگوهر نطق از سائر مخلوقات ممتاز

حمد حضرت مقصود را لایق و سزاست که بقطره از بحر جود عالم وجود را موجود فرمود

حمد ساذج قدم را که بانوار اسم اعظم عوالم ذکر و بیان را منور نمود و بکلمه علیا

حمد مالک جود و سلطان وجود را لایق و سزاست که بیک کلمه عالم را بنور ظهور منور

حمد مقدس از ادراک و عقول مولی العالم را لایق و سزاست که باسم اعظم علم شرک را

حمد مقدس از الفاظ حضرت مقصودی را لایق و سزاست که احزان عالم و ضوضاء امم... هذا ما نزل من ملکوت بیان الرحمن لامه التی سمیت بنرجس

حمد مقدس از ذکر و بیان مقصود عالمیان را لایق و سزاست که عالم را بانوار توحید

حمد مقصود عالم و معبود امم را لایق و سزاست که بکلمه علیا بحر حیوان را در

حمد و ثنا اولیاء حضرت محبوبی را لایق و سزاست که در هر شیء از اشیا آیتی از