قد اصبحنا الیوم فضلا من لدی الله رب العالمین و توجهنا الی مقام آخر الذی

قد اظهرنا لک ما خلقت له تمسک به و قل الحمد لک یا رب العالمین انه عرفان ربک و

قد اوقدنا النبراس و الناس فی ظلمه عجاب هل بعدوا بما منعوا بل بما اکتسبوا یا اولی الالباب

قد بعثنا الکتاب علی صوره الانسان و انه هذا الکتاب العظیم قد اظهرنا اسمنا

قد تمر اریاح الفضل من شطر الله المقتدر العزیز العلیم طوبی لمن اقبل الیها و

قد حضر لدی المظلوم کتابک اجبناک بهذا الکتاب مبین قد وجدنا من کلماته عرف حبک

قد ذکر اسمک تلقاء الوجه فی هذا السجن و نزلت لک آیات لایعادلها ملک العالمین

قد سمعنا ندائک و اجبناک بهذا الکتاب الذی به طرز کتب الله المهیمن القیوم انه

قد سمعنا ندائک و انزلنا لک ما یقربک الی الله

قد ظهر ما هو المکنون و برز ما هو المسطور فی الالواح ان البصیر رای و توجه الی

قد غدر شیاطین البیان فی امر ربهم الرحمن و احتالوا الی ان اشتعلت نار الافتتان

قد فاحت نفحه البیان فی الامکان طوبی لمن وجدها و عرف من اتی بسلطان مبین یا ملاء الارض

قد کنا تفکرنا فی الارض و سمعنا حدیثها و اخبارها اذا طلعت من غرفه من غرفات

قد ناح صاحب البیان فی اللیالی و الایام بما یرد علی نفسی من الذین یکفرون

قد نزلنا لک لوحا من قبل و هذه مره اخری لتشکر ربک مولی الوری الذی اتی بملکوته

قل اللهم یا الهی ترانی بین عصاه خلقک و طغاه عبادک و اشتد علی الامر فی حبک علی

قل الهی الهی اشهد انک خلقت العباد لعرفانک و حضورهم امام وجهک و القیام لدی

قل سبحانک یا رب الارباب و مالک الرقاب اشهد انک بشرت العباد فی کتبک و زبرک و

قل لک الحمد یا الهی بما اظهرت باسمی لئالی البیان من صدف بحر رحمتک و ذکرتنی

قل یا ملاء المعرضین انصفوا فی امر الله و ظهوره انه اتی بایات لا ینکرها اهل

قلم اعلی اهل بها را تکبیر میرساند و میفرماید آنچه بر شما در سبیل محبت مالک اسماء

قلم اعلی میفرماید الیوم یوم اصغا است بشنوید ندای رحمن را که در قطب اکوان

قلم قدم احبای خود را که در تربت ساکنند ذکر می فرماید تا کل از نار ذکر الهی

قوله جل جلاله له ان یصبر و لله ان یظهر و له ان یتمسک بالشوری و یعمل بما ظهر