یا اعرابی ثم یا احبائی ثم یا اصفیائی ثم یا جنودی ثم یا ظهوری اسمعوا ندائی ان

یا حسین اشکر الله ربک بما حضر اسمک لدی المظلوم فی سجنه الاعظم و ذکرک

یشهد کل الاشیاء بعجزه عن الذکر و البیان و ملکوت الاسماء بقصوره عن العرفان

الحمد لمالک الاسماء الذی جعل البلاء منادیا من عنده لینبه به اهل ناسوت

ان الخادم یحب ان یزین راس کتابه بما انزله الرحمن فی الفرقان و یجعله سجیه

ان یا علی ان احمد الله بما وفقک علی الحضور لدی عرش ربک الغفور و شربت رحیق

ان یا کمال الدین ان اشهد فی نفسک بانه لا اله الا هو المبدع البدیع قل انه

انا علمنا الناس ما ینفعهم و شرعنا لهم شرآئع الله المهیمن القیوم من الناس من عرف نتایج

انا نذکر من اقبل الی البحر و فاز بما هو المقصود فی کتب الله العزیز الحکیم قد

ای سلمان در هر امور اقتدا بحق کن و بقضایای الهی راضی باش ملاحظه کن که این

این نامه این مسجونست باسم منیر و قمیص یوسف مصر الهی ست بکلمه بصیر قمیص غلام

باید احبای الهی بسجیه حق مابین بریه مشی نمایند چنانچه مشاهده میشود که هرچه

حمد محبوب قدم را که لازال لحظات الطافش بسوی دوستان خود بوده و آنی

سبحانک یا من بذکرک انجذبت الاسماء و باسمک سخرت الارض و السماء اسئلک

شهد الله انه لا اله الا انا المهیمن القیوم و اشهد بانه لا اله الا هو العزیز

شهد الله انه لا اله الا هو و الذی ینطق انه لمکلم موسی فی الطور و الناطق فی

شهد الله انه لا اله الا هو و ان نقطه البیان لعبده و بهائه و عزه و سلطانه و

قد تشرف الخادم الفانی بکتاب حضرتک الذی کان قدح الاشتیاق للعشاق و کنت اشرب منه

کتاب آنجناب لدی العرش حاضر و بانوار ملکوت مشاهده و بیان فائز حمد محبوب

کتاب من لدنا الی الذین فازوا بانوار العرفان فی ایام ربهم الرحمن و قاموا علی

مقصود عالم سزاوار ذکر است ولکن ذکر چه باشد و از که باشد شکی نبوده و نیست که

و اینکه در باره احمد کرمانی علیه ما علیه مرقوم فرمودند تالله عقل متحیر و مبهوت

یا اسمی مهدی علیک بهائی یوم قبل از محل معروف حرکت شد و ارض اخری منظر ابهی

یا امتی علیک بهائی قد فتح فیهذا الحین باب البیان مقبلا الیک و لتشکر ربک العلیم