الحمد لربنا الرحمن الذی خلق الانسان و علمه البیان و اودع فیه آیه من آیاته

الحمد لله از دریای عنایت الهی آشامیدی و بافق اعلی توجه نمودی جمیع احزاب

الحمد لله الذی اظهر فی الملک ما اراد و حکم علی العباد فی المعاد ما یقربهم الی

الحمد لله الذی اید اولیائه علی الصبر و الاصطبار و وفقهم علی الاستقرار علی ما

الحمد لله الذی تقدس بواب بابه عما خلق فیملکوت الانشاء و تنزه قوام بساط

الحمد لله الذی زین تلک الاراضی بذکره الاعظم فی کتابه الذی جعله نورا و شرفا و

الحمد لله الذی فتح بمفتاح البیان ابواب عرفانه بین عباده و انزل لهم ما یقربهم

الحمد لله الذی نطق بما اجتذبت به الاشیاء و ظهر به صراطه و میزانه و ما کان

الحمد لله الذی نطق و انطق کلشیء بثناء من کان مظلوما فی الافاق و انه لهو

الحمد لله نعمت بیان جاری و مائده محبت نازل سرور از هر جهت ظاهر چه که آثار قلم

ای قلم اى قلب مارا ترجمان در هواى روح بر پر یکزمان

بدایات کلام و غایات ختام ذکر سلطان عما و ملیک بهاست جل عنایته و عظم احسانه

حبذا عنایات حق جل جلاله بی طلب عطا فرمود و بی استحقاق ادراک بخشود تا هر نفسی

حمد خدا را که ابواب لقا مفتوحست مفتاحش در ظاهر آمه و خامه و در باطن عنایه

حمد سبب اعظم را لایق و سزاست که مردگان وادیهای غفلت را بطراز آگاهی و

حمد مقصود عالم را لایق و سزاست که بمحبت عالم را خلق نمود و بمحبت مشتعل نمود و

سبحانک اللهم یا الهی تری مقری فی السجن الذی کان خلف البحور و الجبال و تعلم ما

شهد الله انه لا اله الا هو و الذی ظهر انه لمظهر القیمه و مبعث الساعه و به

فدای آن جناب این خادم احباب نامه مبارکه باین ذره فانیه واصل و همچنین مکتوب

هذا کتاب من لدنا الی الذی استقام علی امر ربه و به زین ثوب الایقان و اخذه جذب

هذا کتاب من لدی المسجون الی الذی اراد ربه المهیمن القیوم لیدع ما عنده و

هذا کتاب نزل بالحق لعبد من عباد الله المقربین انه قد نزل بالحق و انه لتنزیل

هذا کتاب نزل بالحق من لدن عزیز حکیما و یعلمکم العلم و الحکمه و یرزقکم مائده

یا اسم جود علیک بهائی عبد حاضر مکتوبیکه بنام آنجناب بود تلقاء وجه عرض نمود و