نهی از عيب جوئی

نهی از عيب جوئی

حضرت بهاءالله:

1 - " يَا ابْنَ الْوُجُوْدِ کَيْفَ نَسِيْتَ عُيُوْبَ نَفْسِكَ وَاشْتَغَلْتَ بِعُيُوْبِ عِبَادِي. مَنْ کَاَنَ عَلَی ذَلِكَ فَعَلَيْهِ لَعْنَةٌ مِنِّي "

(کلمات مکنونه عربي، 26)

حضرت عبدالبهاء:

1 - " مبغوض ترين اخلاق عيبجوئی است . بايد تحرّی مدايح نفوس نمود نه تجسّس عيوب نفوس . بقدر امکان بايد از عيوب چشم پوشيد و از کمال نفوس بحث کنيد نه از نقائص آنها " (ص ١٠٣ اخلاق بهائی )

2 - " هر نفسی را بايد نظر بآنچه در او ممدوح است نمود در اين حالت انسان با جميع بشر الفت تواند امّا اگر بنقائص نفوس انسان نظر کند کار بسيار مشکل است در زمان حضرت مسيح روح العالمين له الفداء تصادفاً به سگ مرده ای مرور نمودند که اعضايش متلاشی و متعفّن و بد منظر شده بود . يکی از حاضرين گفت اين سگ چقدر متعفّن شده است ديگری گفت چقدر کريه و بد منظر شده است . باری هر يک چيزی گفت .حضرت مسيح فرمود نظر بدندانهای او کنيد که چقدر سفيد است . آن نظر خطاپوش حضرت مسيح هيچ عيوب او نديد. عضوی که در او کريه نبود دندانهای او بود . سفيدی دندانهای او را ديد . پس بايد نظر بکمال نفوس نمود نه به نقص نفوس ".

(ص ٦-١٦٥ ج ١ منتخباتی از مکاتيب حضرت عبدالبهاء ط آمريکا)

3 - " هيچ خصلتی مضرّتر از اين صفت عيبجوئی نه علی الخصوص بامراللّه . ابداً نبايد نفسی کلمه اشاره غير لايق نسبت باحدی از احبّاءاللّه اظهار دارد عَجِبْتُ مِمَّنِ اشْتَغَلَ بِعُيُوْبِ النَّاسِ وَ هُوَ غَافِلٌ عَنْ عُيُوْبِ نَفْسِهِ مسلک روحانيانست . نهايت دقّت را در منع از اين خصلت نمائيد و ابداً نگذاريد احدی جز ستايش از زبانش جاری گردد ".

(ص ٣٠٧ گنجينه حدود و احکام)

4 - " اين از نفْس امّاره است که هر چيزی را بنظر انسان بد مينماياند بغير از نفْس خود انسان ". (ص ١٠٥ ق ٣ مجموعه خطابات حضرت عبدالبهاء تمام اين خطابه مبارک در قسمت نهی از غرور و خودپسندی درج شده است)

5 - " هميشه ملتفت حال خود باش ببين چه نقصی داری کوشش نما تا آنرا اصلاح کنی . چشم انسان هم کور است و هم ذرّه بين . کور است از ديدن نقائص خود . بينا و دور بين است در خطاهای ديگران " (ص ٣١٠ ج ٢ بدائع الآثار)

حضرت ولی امر الله:

1 - " برای حصول اين وحدت صميمانه يکی از لوازم اوّليّه که از طرف حضرت بهاءالله و حضرت عبدالبهاء تاکيد شده آنستکه از تمايل فطری بشری که همانا توجّه به معايب و نقائص ديگران است بپرهيزيم و بعيوب نفس خود مشغول شويم . هر يک از ما تنها مسؤول حيات نفس خويش است ". (ص ٨ نمونه حيات بهائی - ترجمه مصوّب)

2 - " تعاليم بهائی در هيچ مورد باندازه لزوم اجتناب از عيب جوئی و غيبت ، مؤکّد و الزام آور نيست ".

(ص ٨ نمونه حيات بهائی - ترجمه مصوب)