احكام و تعاليم فردى - وفا
وفا
حضرت بهاءالله:
1 – " زيّنوا رؤسكم بإكليل الأمانة والوفآء وقلوبكم بردآء التّقوى وألسنكم بالصّدق الخالص وهياكلكم بطراز الآداب كلّ ذلك من سجيّة الإنسان لو أنتم من المتبصّرين يا أهل البهآء تمسّكوا بحبل العبوديّة لله الحقّ بها تظهر مقاماتكم وتثبت أسمآئكم وترتفع مراتبكم وأذكاركم في لوح حفيظ إيّاكم أن يمنعكم من على الأرض عن هذا المقام العزيز الرّفيع قد وصّيناكم بها في أكثر الألواح وفي هذا اللّوح الّذي لاح من أفقه نيّر أحكام ربّكم المقتدر الحكيم " (كتاب اقدس – بند 120)
2 – " هو اللّه تعالی شأنه العظمة و الاقتدار جميع انبيا و اوليا از نزد حقّ جلّ جلاله مأمور بوده‌اند که اشجار وجود انسانی را از فرات آداب و دانائی سقايه نمايند تا از کل ظاهر شود آنچه که در ايشان به نفس ايشان من عند اللّه وديعه گذاشته شده. هر درختی را ثمری مشهود چنانچه مشاهده می شود. شجر بی ثمر لايق نار است و مقصود از آنچه فرموده‌اند و تعليم داده‌اند حفظ مراتب و مقامات عالم انسانی بوده طوبی از برای نفسی که در يوم الهی به اصول اللّه تمسّک جست و از قانون حقيقی انحراف نجست. اثمار سدره وجود امانت و ديانت و صدق و صفا و اعظم از کل بعد از توحيد حضرت باری جلّ و عزّ مراعات حقوق والدين است. در جميع کتب الهی اين فقره مذکور و از قلم اعلی مسطور ان انظر ما انزله الرّحمن فی الفرقان قوله تعالی "واعبدوا اللّه ولا تشرکوا به شيئاً وبالوالدين إحسانا" ملاحظه نمائيد احسان به والدين را با توحيد مقترن فرموده طوبی لکلّ عارف حکيم يشهد ويری ويقرء ويعرف ويعمل بما أنزله اللّه في کتب القبل وفي هذا اللّوح البديع " (رساله سؤال و جواب، 106)
3 – " كن في النّعمة منفقا وفي فقدها شاكرا وفي الحقوق أمينا ... وفي الوعد وفيًّا "
(لوح عندليب، آثار قلم اعلى، جلد 2، 159 بديع)
4 - " ينبغي لکلّ واحد منکم أن يکون شمسا لسماء الوفاء ليظهر منه ما تنشرح به صدور العارفين . إنّ الّذي عرف شأن الوفاء وتزيّن بطرازه إنّه من أهل هذا المقام الکريم . يصلّي عليه أهل الملکوت من لدن مقتدر حکيم ". (ص ٢٥٨ اخلاق بهائی)
5 - " إنّ الّذي تزيّن برداء الوفاء بين الأرض والسّماء يصلّي عليه الملأ الأعلی والّذي نقض العهد يلعنه المـُلک والملکوت "
(ص ١٢٤ حيات بهائی)
6 - " إنّ الّذين وفوا بعهودهم وعقودهم ونذورهم وأدّوا أمانات اللّه وحقوقه إنّهم من أهل الفردوس الأعلی کذلک يبشّرهم المظلوم في سحنه العظيم . طوبی لعباد فازوا ولاماء فزن ولکلّ من تمسّک بالمعروف وعمل ما أُمر به في کتاب اللّه ربّ العالمين "
(ص ١٤٩ فضائل اخلاق)
7 - " والّذي وفی بالوعد إنّه امن من الوعيد " (ص ١٢٣ حيات بهائی)
8 - " تمسّکوا بحبل الوفاء علی شأن لا تمنعکم همزات الّذين کفروا باللّه ربّ العالمين " (ص ١٢٤ حيات بهائی)
9 - " ای بلبل معنوی جز در گلبن معانی جای مگزين و ای هدهد سليمان عشق جز در سبای جانان وطن مگير وای عنقای بقا جز در قاف وفا محلّ مپذير. اينست مکان تو اگر بلامکان بپر جان بر پری و آهنگ مقام خود رايگان نمائی ".
(قطعه اوّل کلمات مکنونه)
10 - " بدان که ملکوت وفا را قبل از جبروت اسماء بسلطان اراده خلق فرموديم لهذا وفا عند اللّه احبّ از کلّ اسم بوده و خواهد بود ". (ص ١٥٠ فضائل اخلاق)
11 - " وفا شجر مبارکی است اثمارش محبوب و آثارش باقی و دائم . اگر خوب ملاحظه شود اوست قائد جنود حبّ و او است پيشرو اهل ودّ و راستی ". (ص ١٥٠ فضائل اخلاق و با تفاوتهائی در ص ١٤٨ ج ٣ امر و خلق و ص ١٢٤ حيات بهائی)
12 - " حقّ با وفا بوده و وفا را دوست داشته و ميدارد" (ص ١٥٠ فضائل اخلاق)
13 - " حقّ جلّ جلاله وفا را دوست داشته و دارد و اوست طراز هياکل مخلصين و مقربين ومقدّسين ".
(ص ١٥١ فضائل اخلاق)
حضرت عبدالبهاء:
1 - " هو اللّه ای مير وفا در عالم وجود صفتی بهتر و خوشتر و شيرين تر از وفا نيست اين منقبت از اعظم اساس دين الهی است. اگر انسان از جميع صفات حميده محروم باشد ولی باين صفت قدسيّه موصوف عاقبت حائز کمالات ميگردد و اگر چنانچه حائز جميع صفات کماليّه باشد و از صفت وفا بی بهره آن کمال به نقص مبدّل گردد و آن خير به شرّ و آن نورانيّت بظلمت و آن عزّت بذلّت منتهی شود ". (ص ٢٥٨ اخلاق بهائی)
2 - " وفا اوّل بايد بخدا و اوامر وعهد او نمود و بعد به بندگانش " (ص ١٢٨ ج ١ بدائع الآثار)
3 - " نفوسی که رائحه محبّت جمال مبارک در مشام دارند از هيچ نفحه ای جز رائحه گلشن وفا استنشاق ننمايند "
(ص ١٥٢ فضائل اخلاق)
4 - " اليوم مقرّب درگاه کبرياء نفسی است که جام وفا بخشد و اعداء را دّر عطا مبذول دارد " (ص ٢٠٦ ج ٣ امر و خلق)
5 - " در عالم وجود امری اعظم از وفا نيست که طول مدّت سبب فراموشی و اخلال در محبّت نشود ملاحظه نمائيد در ايران آن نفوس مبارکه چقدر با وفا بودند که در زير شمشير جمال مبارک را ياد نمودند و هيچ ستم و بلائی آنها را از وفا منع نکرد. در قربانگاه فرياد يا بهاء الابهی از دل و جان بر آوردند اينست شأن وفا " (ص ٢٠٦ج ١ بدائع الآثار)
6 - " بجميع نوع انسان بايد وفا پرور و مهربان بود " (ص ١٥٢ فضائل اخلاق)
7 - " فی الحقيقه انسان بايد به وفا قيام نمايد و ثبوت و استقامت نمايد علی الخصوص بقرين و همنشين خود و همدم و نديم خود زيرا حقوق بين اين دو قويم و محکم و متين است و انسان آنچه بکوشد از عهده اکمال بر نيايد ولی بقدر امکان قصور نشايد ". (ص ٤٧ حيات بهائی)