احكام و تعاليم فردى - مواسات

مواسات

حضرت بهاءالله:

1 – " معنی مواسات که در کتاب الهی نازل شده اينست که هر يک از مؤمنين سايرين را مثل خود مشاهده نمايند يعنی خود را اعلی نشمرند و اغنياء فقراء را از مال خود محروم ننمايند و آنچه از برای خود از امورات خيريّه اختيار مينمايند از برای سايرمؤمنين هم همانرا اختيار کنند. اينست معنی مواسات و حدّ مواسات تا اين مقام بوده و تجاوز از آن از شؤونات هوائيّه و مشتهيات نفسيّه عنداللّه مذکور ". (ص ١٤٥ دريای دانش و ص ٣٥٦ ج ٤ مائده آسمانی ط ١٢٩)

2 - " مواسات در کتب الهی از قبل و بعد محبوب بوده و هست و اين مواسات در مال است نه در دونش نه در فوقش ويُؤثِرُوْنَ عَلَی أَنْفُسِهِمْ وَلَوْ کَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ وَمَنْ يُوْقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُوْلَئِکَ هُمُ الْفَائَزُوْنَ () اين مقام فوق مساوات است ..."

(ص ٣٩٩ ادعيه حضرت محبوب () مضمون آيه ٩ سوره حشر)

حضرت عبدالبهاء:

1- " از جمله تعاليم بهاءاللّه مواسات بين بشر است و اين مواسات اعظم از مساوات است و آن اينستکه انسان خود را بر ديگری ترجيح ندهد بلکه جان و مال فدای ديگران کند امّا نه بعُنف و جَبرکه اين قانون گردد و شخصی مجبور بر آن شود .بلکه بايد بصرافت طبع و طيب خاطر مال و جان فدای ديگران کند و بر فقراء انفاق نمايد يعنی بآرزوی خويش ، چنانکه در ايران در ميان بهائيان مجری است " (از لوح مبارک در جواب جمعيّت لاهای - ص ١٠٧ج ٣ مکاتيب)

2 - " از تعاليم بهاءالله مواسات است و اين اعظم از مساوات است ، مساوات امريست مجبوری ولکن مواسات امريست اختياری کمال انسان بعمل خير اختياری است ...اغنياء مواسات بفقراء کنند و انفاق بر فقراء نمايند ولی بميل و اختيار خويش نه آنکه فقراء اغنياء را اجبار نمايند " (ص ٢٥٨ ج ٣ امر و خلق)

3 - " ممکن نيست که نفوس از منافع ذاتيّه خود چشم پوشند و خيرِ خود را فدای خير عموم نمايند الّا به تديُّن حقيقی چه که در طينت انسانيّه محبّت ذاتيّه خود مخمّر و ممکن نيست بدون اميدواری اجرِ جزيل و ثواب جميل از فوائد موقّته جسمانيّه خود بگذرد ولکن شخص موقن باللّه و مؤمن بآيات او چون موعود و متيقّن مثوبات کلّيّه اخرويّه است و جميع نِعَم دنيويّه در مقابل عزّت و سغادت درجات اخرويّه کَاَنْ لَمْ يَکُنْ انگاشته گردد لهذا راحت و منافع خود را ابتغائاً لِوَجْهِ اللّهِ ترک نموده در نفع عموم دل و جان را رايگان مبذول دارد " (ص ١١٤ رساله مبارکه مدنيّه )