هو الله - ای ثابتان بر پيمان، اليوم اين عنوان از ابدع...
لوح رقم (143) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد3، صفحه 347
( 143 )
کرمان - اعضای محفل روحانی و احبای الهی علیهم بهاء الله الابهی
هو الله
ای ثابتان بر پیمان الیوم این عنوان از ابدع الحان زیرا قوت امر الله بعهد و پیمانست و نشر نفحات در آفاق بقوه میثاق است و وحدت بهائی را جز عهد الهی محافظه ننماید و هجوم ناکثین و ناقضین را جز ثبوت بر میثاق دفع نکند لهذا این عنوان یعنی ثابت بر پیمان بین ملأ اعلی شایان ستایش بی پایان الحمد لله آن محفل رحمانی سزاوار این عنوان آسمانی زیرا ثابت و مستقیمند و نابت و متین و رزین و رصین در قطب کرمان اعلامی متعدد و مختلف در زمان سابق بلند شد و بر آفاق ایران موج زد ولی عاقبت از آن اوج افتاد و فوج فوج از سایه آن علمها خروج نمودند و مظهر آیه مبارکه ما لها من قرار گشتند زیرا اشباح بود نه ارواح سایه بود نه آفتاب الحق له صولة حال الحمد لله نفحات رحمن در کرمان رو بانتشار است و عنقریب علم مبین بلند شود و خیمه وحدت عالم انسانی مرتفع گردد جمیع کفها متلاشی شود و دریا مانند آئینه صاف و نمودار گردد و سبیل هموار شود و لا عوج فیها و لا امتا آشکار گردد
ای احبای الهی رایات ربانی در جمیع آفاق موج میزند و نسیم جانپرور جنت ابهی اقالیم سبعه را حیات میبخشد آهنگ یا بهاء الابهی از قطعات خمسه بملأ اعلی میرسد و نغمه یا علی الاعلی از شرق و غرب در بارگاه قدس وجد و فرح میبخشد بیگانگان در جذب و طربند و دورماندگان در وجد و شعفند آسیا و امریک دست در آغوشند و اروپ و افریک از جام وحدت مدهوش
ولوله در شهر نیست جز شکن زلف یار فتنه در آفاق نیست جز خم ابروی دوست
با وجود این ایرانیان بخواب کابوسی گرفتار و بنوهوسی مبتلا و غافل از این موهبت کبری و حال آنکه ایران مطلع شمس حقیقت است و مرکز سنوحات رحمانیه
آب در کوزه و کل تشنه لبان میگردند یار در خانه و کل گرد جهان میگردند
و تحری ما به الترقی میکنند و آرزوی عزت و حشمت در عالم انسانی مینمایند و چنین موهبتی را که در قطب ایران جلوه نموده بی‌اعتنائی میکنند ملاحظه نمائید که چه قدر غافلند الیوم در هر اقلیمی اگر شخصی ایرانی را تعریف و توصیف خواهند گویند این شخص از وطن بهاء الله است فورا عزیز و محترم گردد اقلا ایرانیان باید قدر این را بدانند از انظار جهانیان افتاده بودند و از امم متوحشه شمرده میشدند حال چنین عزت پایدار یافتند و چنین تاجی از گوهر شاهوار بر سر نهادند نعم ما قال الشاعر
هر که ارزان میخرد ارزان دهد گوهری طفلی بقرصی نان دهد حق عیان چون مهر رخشان آمده حیف کاندر شهر کوران آمده
شمس حقیقت اگر در سائر اقالیم اشراق نموده بود تا بحال اشعه‌اش جهانگیر گشته بود زیرا اهل آن اقلیم قدر این فضل عظیم را میدانستند ولو مؤمن نبودند مسرور بودند الیوم فرنگیان نهایت افتخار بناپلیون اول میکنند که در فرانسه چنین شخصی عظیم پیدا شد و آلمان مباهات بفردریک کبیر مینماید که چنین شخص شهیری در آلمان جلوه نمود و روس افتخار ببطرس اکبر مینمایند که چنین اژدر در ملک روس صفدر گردید و انگلیز بهنری و امریک بواشنگتون و ایطالیا بگریبالدی
باری هر ملتی بشخص شهیری افتخار و مباهات مینماید ولکن جمیع این نفوس عظیمه کوکب آفل بودند و سوف لم تسمع لهم صوتا و لا رکزا ولکن ایران که موطن مقدس است و مرکز تجلی اقدس اهل آن از شمس حقیقت غافل و ذاهل و حال آنکه انوارش بر قرون و عصور بلکه احقاب و دهور میتابد و نمیدانند که بعضی از اعاظم رجال عالم نگین عقیقی را که باسم اعظم منقوش تعظیم مینمایند و بر خاتم الماس ترجیح میدهند ولکن ایرانیان بخواب خرگوشی گرفتار فیا سبحان الله این چه نادانیست و این چه سرگردانیست یرون باعینهم نعمة الله ثم ینکرونها
احبای الهی باید این کورانرا بینا کنند و این کرانرا شنوا نمایند الحمد لله اعضای این محفل رحمانی روی منور دارند و مشام از رائحه جنت ابهی معطر از خدا خواهم که حب مجسم باشند و موهبت مشخص و روح مصور و علیکم البهاء الابهی حیفا ١٩ دیسمبر ١٩١٩ (ع ع)