هو الله - ای سلاله حضرت خليل الحمدللّه آنچه...
لوح رقم (149) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد3، صفحه 363
( 149 )
جناب زائر میرزا حبیب الله علیه بهاء الله الابهی
هو الله
ای سلاله حضرت خلیل الحمد لله آنچه در الواح مبارک باسرائیل تبشیر فرموده‌اند و در مکاتیب عبدالبهاء نیز تصریح شده جمیع در حیز تحقق است بعضی وقوع یافته و بعضی وقوع خواهد یافت جمال مبارک در الواح مقدسه تصریح فرموده‌اند که ایام ذلت اسرائیل گذشت ظل عنایت شامل گردد و این سلسله روز بروز ترقی خواهد نمود و از خمودت و مذلت هزاران سال خلاصی خواهد یافت ولی مشروط بآنکه بموجب تعالیم الهیه روش و رفتار نمایند از ظلمات تقالید قدیمه نجات جویند و از کسالت عوائد سابقه رهائی یابند و بآنچه روح این عصر و نور این قرن است تشبث نمایند تعدیل اخلاق کنند و در منافع و روابط عمومیه عالم بشر سعی و کوشش نمایند از تعصبات قدیمه و افکار پوسیده و اغراض ملیه منسلخ گردند و جمیع بشر را اغنام الهی شمرند و خدا را شبان مهربان دانند امروز روزی است که افکار خصوصیه چه از افراد و چه از ملت سبب نکبت کبری گردد و عاقبت منتهی بخسران مبین شود آنچه امروز عمومی است الهیست و سببب ترقی افراد عالم انسانی و آنچه خصوصی است زیان محض است و خسران صرف حال باید اسرائیل از فکر علیل بگذرد و بعزمی صحیح بامور عمومی پردازد افکار اسرائیل باید در نقطه‌ئی استقرار یابد که منافع عمومی است و سعادت جمیع عالم انسانی امروز توفیق رفیق حزبی است که چون آفتاب بر جمیع آفاق پرتو رحمانی افشاند و بکلی از تقیدات شخصی و ملی که منبعث از وساوس شیطانی است منسلخ گردد این است اساس نجاح و فلاح بجمیع احبای الهی از کلیمی و فرقانی در همدان تحیت مشتاقانه برسان و بگو کلیمی و فرقانی این تعبیر ابتر است امیدم چنان است که این عنوان بکلی فراموش شود و کلمه رحمانی بهائی عنوان هر نفسی گردد تا تفاوت و تباین بکلی زائل شود جمیع این طوائف مجاز مانند حدید در کوره حقیقت از آتش محبت الله آب گردد و در قالب واحد افراغ شود اگر چنین کرده شود بهائی گفته شود این عنوانات متعدده لزوم ندارد عنوان واحد که شاهد حقیقت و آن کلمه بهائی است کفایت است ای خداوند مهربان دوستان همدان یاران تواند و خادمان درگاه تو ثابت بر پیمانند و نابت در این گلستان مشتعلند و منجذب متضرعند و مبتهل مستقیمند و مستدیم بر عبودیت تو ای رب کریم خدایا این جمع مبارک را تاج عزت ابدیه بر سر نه و این انجمن انسانی را آیات رحمانی فرما و این نفوس نفیسه را انیس موهبت کبری کن و این اشخاص محترمه را شهیر آفاق فرما توئی بخشنده و دهنده و مهربان و علیک البهاء الابهی ١٠ربیع الاول ١٣٣٨ (عبدالبهاء عباس)