هو الابهی- ای ورقۀ طیبۀ منجذبه بنفحات الله...

لوح رقم (191) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد 7، صفحه 150

هو الابهی

ای ورقۀ طیبۀ منجذبه بنفحات الله آنچه بلسان گفتی و بر اوراق شرح نمودی و در بیان سفتی و در قلب و جنان آرزو داشتی جمیع مسموع و معلوم و مشهود حمد کن رب قدیم و نور مبین و آفتاب فلک علیین را که چنین بخششی از سلطان آفرینش یافتی که بکوی دوست راه شناختی و بساحت الطافش شتافتی و روی از دونش تافتی و از نار جمالش گداختی و بچنین موهبتی که منتهی آمال اماء الرحمن بود رسیدی و حلاوت عنایت از کأس بقا چشیدی طوبی لک و لکل امة فازت بما فزت بفضل مولاک القدیم بشری لک ثم بشری لک من هذا الفضل العظیم در خصوص خانه آنچه را جناب ابن اسم الله الاصدق علیه بهاء الابهی مصلحت دانند مجری دارید این قضیه تفویض بایشان شد ما قبول کردیم آنچه را شما خواستید و تقدیم نمودید فسوف یعطیک ربک اجر ذلک فی ملکه و ملکوته انه علی کل شیء قدیر (ع ع)