هو الأبهی- ای سمی ذبیح الهی در قرآن عظیم و کتاب مبین...
اصلی فارسی
oceanoflights.org/abdul-baha-makatib8-149-fa/
لوح رقم (149) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد 8، صفحه 113
هو الابهی
ای سمی ذبیح الهی در قرآن عظیم و کتاب مبین و فدیناه بذبح عظیم وارد در این آیه مبارکه سر فدا مشروح و نور هدی مشهود چه که فدا و هدی توأمند و قربان و ایمان یک بدن در دو پیرهن تا حقیقت فدا در کینونت وجود تحقق و ظهور نیابد انوار هدی از مطلع کبریاء و مشرق او ادنی نتابد یعنی تا از نار موقده ربانیه شئون هالکه کونیه نسوزد انوار ملکوت ابهی مشکاة قلب و زجاجه روح را نیفروزد "نار عشقی برفروز و جمله هستیها بسوز پس قدم بردار و اندر کوی عشاقان گذار" جسم را فدا نمودن آسان لکن شئون منبعثه از حیز وجود را که از لوازم ذاتی امکانست فدا نمودن مشکل باری امیدواریم که ذبیح حقیقی گردی و فدای راه محبوب الهی و البهآء علیک و علی کل ثابت راسخ علی عهد الله و میثاقه (عبدالبهآء ع)